مسیر شاخک علم کوه بار دیگر در زمستان صعود شد. در واقع برای چهارمین بار.
تیمی از همدان که متاسفانه در میان اسامی شان اسم آشنایی برای من وجود نداشت تا خصوصی تر به ایشان تبریک بگویم این مسیر را صعود کرد که برای شخص من که تا پیش از این صعود، عضو تیم اخرین صعود کننده آن بودم جذاب و قابل احترام بود.
این روزها که به دلایل شخصی موقتا اندکی از کوه و رسانه های کوهنوردی دور هستم کمی دیر در جریان این صعود قرار گرفتم و تمام تلاشم برای حضور در جلسه گزارشخوانی ناکام ماند. گزارش کتبی برنامه را نیز جایی پیدا نکردم تا مورد ابهامی ای که برایم پیش آمده بود را از ان استخراج یا در جلسه از سرپرست محترم برنامه بپرسم. (دیگر لازم به اشاره نیست که اخلاق حرفه ای حکم می کند هر سوال و ابهامی ابتدا در جلسه ارائه گزارش از سرپرست سوال شود تا مگر با توضیح وی ابهام رفع شود و مبادا با ایجاد ابهام قبل از سوال مستقیم از سرپرست یا خواندن آن در گزارش حقی از تیم صعود کننده ضایع شود)
وقتی دوستی نظر مرا در مورد اینکه آیا باتوجه به ابهام عکس روی قله این تیم صعود کرده یانه پرسید گفتم قطعا صعود شده است. زیرا عکس روی پوستر اگرچه قله را نشان نمی دهد اما در جایی گرفته شده که برای رسیدن به آن این مسیر باید صعود شود. (مگر اینکه کسی به خود زحمت صعود از مسیر سیاه سنگ یا مسیری دیگر را بدهد تا به ان قسمت برسد و عکس بگیرد، که همین صعود زمستانه سیاه سنگ بسیار پرخطر و سنگین است و احتمالش این مورد هم تقریبا صفر است).
مورد قابل توجه دیگر این است که در تمام مسیر صعود شاخک کوهنورد در سایه است و اولین تابش آفتاب (همانطور که در گزارشم اشاره کرده ام) زمانی است که کوهنورد از مسیر خارج و به "پای" قله رسیده باشد.اما تیم همدانی پس از صرفه نظ ر از صعود ادامه مسیر (به هر دلیلی که بوده) و نرفتن به دهلیز 70 متری پایان مسیر وارد دهلیز قبلی در سمت چپ انتهای مسیر شده اند که هر چند این دهلیز هم قبلا در خرداد 91 صعود شده و برخلاف ادعای پوستر برنامه مسیر نو نیست اما تاکنون در زمستان صعود نشده بود.
دهلیزی که تیم همدانی واردش شده برخلاف دهلیز 70 متری پایان مسیر ( که مرحوم کتیبه ای و سپس بقیه تیم های صعود کننده زمستانی واردش شدند) فرد صعود کننده را به سنگ های قله نمی رساند و فرد پس از خروج از این دهلیز در مکانی با اختلاف حدود 200-300 متری قله روی یال شاخک به طرف چانپناه سیاه سنگ خواهد بود.
مطمئنا در عکس روی پوستر کوهنورد تبر به دست دقیقا روی قله شاخک نیست زیرا روی قله شاخک تکه سنگ هایی به ارتفاع دو-سه متری وجود دارد که البته ایستادن روی آن خطرناک است و ممکن است فرداز سوی دیگر به کف علم چال سقوط کند اما می توان پای آن ایستاد و عکس قله گرفت.
مواردی دیگری در خصوص عدم درگیری با سنگ و یخ و نبود تصاویری در این مورد در گزارش ارائه شده از سوی دوستان مطرح و نظر بنده پرسیده شده که به دلیل نخواندن گزارش و نبودنم در برنامه ارائه گزارش از اظهار نظر در این مورد عاجزم. تصاویری از صعود ما در گزارشم قابل مشاهده است.
تلاش کردم نظر خودم را به عنوان سرپرست تیم قبلی صعود کننده دیواره شاخک بنویسم و در پایان ضمن تبریک صعود موفقیت آمیز تیم همدانی به این دیواره چالش برانگیز تاکید دارم که تمام متن بالا ممکن است به دلیل از قلم انداختن نکته ای یا دور ماندن موضوعی مهم از چشم من تماما غلط باشد. و همه آنچه مطرح شد از احترام به کار خوب همدانی ها در اجرای این برنامه کم نمی کند.
گزارش صعود ما به این مسیر در زمستان 92 را اینجا بخوانید.
مهدی بیگدلی روی قله (سنگ های دو سه متری سست روی قله قابل مشاهده است)
