سایت سنگنوردی ساروق

اولین سایت سنگنوردی اسپرت شهرستان تکاب در مجاورت دره ساروق روستای یهرلوی تکاب افتتاح شد.

طی روزهای ششم و هفتم شهریور ماه 1404 و با همت سنگنوردان تکابی و جمعی از سنگنوردان میهمان از استان های دیگر و حمایت هیات کوهنوردی این شهرستان پنج مسیر اسپرت روی این دیواره گشایش و سنگنوردان به تمرین و فعالیت روی این دیواره پرداختند.

برای بزرگنمایی کلیک کنید

اطلاعات مسیرهای گشایش شده:
آیگون - 25 متر - دارای 10 میانی و یک کارگاه - درجه پیشنهادی 5.12c
مادر - 18 متر - دارای 7 میانی و یک کارگاه - درجه پیشنهادی 5.10c
ققنوس - 12 متر - دارای 6 میانی و یک کارگاه - درجه پیشنهادی 5.10b
اف اف - 15 متر - دارای 5 میانی و یک گارگاه - درجه پیشنهادی 5.10d
هدیه - 10 متر - دارای 7 میانی و یک کارگاه - درجه پیشنهادی 5.11b

سایت سنگنوردی ساروق در 10 کیلومتری شمال شهر تکاب و در مجاورت دره و رود ساروق و روستای یهرلو واقع شده است. برای دسترسی به این سایت پس از رسیدن به شهر تکاب (جنوب شرق استان آذربایجان غربی) وارد جاده تکاب-شاهین دژ شوید. پس از عبور از پل تاریخی ساروق در سمت چپ جاده به سمت روستای یهرلو بروید.

لوکیشن روستای یهرلو

36.44709472770614, 47.01147859584328

دیواره از داخل روستا و در افق جنوبی مشهود است. پس از خروج از روستا به سمت دره ساروق بالای تپه در سمت راست دیواره در دسترس است.

لوکیشن دیواره
36.44202855423529, 47.01177900328102

سایت سنگنوردی قمچقای زنجان


این سایت در 45 کیلومتری جنوب شهر زنجان و در نزدیکی روستای "قمچقای" زنجان واقع شده است. برای دسترسی به این منطقه کافیست پس از طی 45 کیلومتر از جاده زنجان-بیجار پس از مشاهده تابلوی این روستا چند متر جلوتر در سمت راست توقف کرده و در راستای کلاهک آنسوی دره وارد جاده خاکی شده و در پارکینگ توقف کنید.

برای مشاهده تصویر در ابعاد بزرگتر روی آن کلیک کنید.

لوکیشن پارکینگ

36.387616, 48.195017

از محل پارکینگ که در ابتدای دره و روبروی کلاهک اصلی قمچقای قرار دارد در امتداد دره (شرق به غرب) پس از طی 1100 متر به پای دیواره خواهید رسید.

ترکینگ پارکینگ تا دیواره

برای مشاهده تصویر در ابعاد بزرگتر روی آن کلیک کنید.

لوکیشن پای دیواره

36.395131922846375, 48.18797544417704

مسیرهای گشایش شده در آبان 1403 در بخش میانی دیواره قرار دارند.

نمای کلی دیواره

برای مشاهده تصویر در ابعاد بزرگتر روی آن کلیک کنید.

اطلاعات مسیرهای گشایش شده:

مسیر ها

برای مشاهده تصویر در ابعاد بزرگتر روی آن کلیک کنید.

مسیرهای گشایش شده روی دیواره میانی سایت قمچقای زنجان طی برنامه ای که در روزهای 10 و 11 آبان 1403 با سرپرستی امین پیل آرام و حضور سنگنوردانی از تهران و زنجان توسط باشگاه دماوند اجرا شد، گشایش تجهیز و پاکسازی شدند.

غار خرمنه سر زنجان

کوهنوردان باشگاه نیروراستی (به سرپرستی منوچهر مهران)

در دهانه غار خرمنه سر زنجان سال 1332

 

در مورد غار خرمنه سر اینجا بخوانید

بلندترین قله رشته کوه هندو راج

رشته‌کوه Hindu Raj در کشور پاکستان و بین دو رشته‌کوه قره‌قروم و هندوکش قرار دارد. این رشته‌کوه بخاطر قله‌های حدود ۷۰۰۰ متر و کمتر از آن‌، که اغلب صعود نشده و احاطه‌شده با دیواره‌ها و یخچال‌های بلندند معروف است.

 

بلند ترین قله آن Koyo zom با ۶۸۷۲ متر ارتفاع در ورودی دره یاسینِ گیلگیت بالتیستان قد برافراشته است

 

اولین صعود آن از رخ شرقی و در سال 1968 توسط اکسپدیشن اتریشی تحت سرپرستی Albert Stamm رقم خورد.
سال 1974 کوهنوردان انگلیسی آن را تکرار کردند.

 

رخ غربی اما صعود نشده باقی مانده بود

 


Tom Livingstone و  Ally Swinton انگلیسی پاییز گذشته توانستند رخ صعود نشده غربی این قله را با موفقیت صعود کنند

 


ارتفاع ۶۰۰۰ متری مسیر Great Game در رخ غربی Koyo Zom

 


در حال گشایش مسیر Great Game در ارتفاع ۶۲۰۰ متری رخ غربی این کوه

 

 


Swinton پس از سقوطی ۲۰ متری در حوالی ارتفاع ۵۹۰۰ متر

 

 


دومین قله بلند این رشته‌کوه هم Thui zom 1 با  ۶۶۶۱ متر ارتفاع است. 

 

 

گزارش کامل Tom Livingstone و تصاویری بیشتر از این صعود (اینجا کلیک کنید)

پیک وایزر این کوه

معرفی قله Bublimotin یا Lady Finger

 قله Bublimotin یا Lady Finger با ارتفاع 6000 متر در دره هونزا و منطقه گیلگیت پاکستان قرار دارد.


 


سال 1361 کوهنورد فرانسوی Patrick Cordier برای اولین بار صعودش کرد.
این برج زیبا در کنار قله Ultar II (7388 متر) قرار گرفته است.
بیس کمپ مشترک این دو کوه در ارتفاع 4500 متری واقع شده است.
سال 1375 سرپرست تیم ژاپنی پس از صعود قله Ultar II بیمار شد و جان باخت.

 


یک افسانه محلی  در مورد این کوه:

روزی قیصر (شاهزاده افسانه ای بالتیستان) به او Hunza می آید و در آنجا با شاهزاده ای به نام با Bobly ازدواج می‌کند. در این هنگام به او خبر داده می‌شود که همسر اولش بالتیستان توسط دیو دزدیده شده او بابلی را به بالای این کوه برده و یک قرقاول به همراه کیسه‌ای گندم به او می‌دهد او از عروس جوانش میخواهد همینجا منتظرش بنشیند و هر سال فقط یک دانه گندم را به قرقاول بدهد وقتی کیسه خالی شد او باز خواهد گشت و هنوز بابلی بالای این کوه زیبا منتظر بازگشت قیصر است.

این قله بیش از نام محلی اش به نام Lady Finger یعنی بامیه شناخته می شود.

لانگوتای برفی

قله لانگوتای برفی (Languta-e-Barfi) با ارتفاع 7000 یا 7017 متر از قلل صعود نشده هندوکش است. این قله در نقشه های دوره شوروی 7000 متر ثبت شده است. دو بار توسط تیمی از لهستان و از سمت شمالی مورد تلاش قرار گرفته است.

 


مسیری که روی تصویر مشخص شده روی رخ جنوبی این قله است. مسیری که توسط Pat Deavoll کوهنورد نیوزیلندی در سال 2014 طراحی شد اما ناکام ماند و به قله نرسید.

از دیگر موفقیت های خوب Pat Deavoll گشایش این مسیر روی رخ غربی قله واسوکی پاربات (Vasuki Parbat)  با ارتفاع 6792 متر در سال 2010 می باشد. این اولین صعود این قله از جبهه غربی بود.

 

 

 

Pat Deavoll

 

 

در تصویر زیر قلل مهم منطقه که لانگوتای برفی را احاصه کرده اند را می بینید:

 

این قله در مرز دو کشور افغانستان و پاکستان قرار گرفته است

 

بیس کمپ پیشرفته لانگوتای برفی

 

نکاتی چند در مورد فرود به زندان سلیمان

کوهیست مخروطی و میان‎تهی که در نزدیکی مجموعه باستانی تخت سلیمان در شهرستان تکاب و در 120 کیلومتری شمالغرب شهر زنجان قرار دارد.

برنامه هفته پیش ما برای فرود به داخل این مخروط با هدف جمع‎آوری زباله‎های آن صورت گرفت هرچند با توجه به اینکه اطلاعات کافی از شرایط آن نداشتیم در جمع‎آوری زباله‎های آن به قدر مطلوب موفق نبودیم.

لازم به توضیح است که اداره میراث فرهنگی به شدت با فرودهای متفرقه به داخل مخروط مخالفت می‎کند معدود مجوزهایی که برای فرود صادر می‎شود نیازمند طی مراحل اداری و بروکراسی سفت و سخت و البته داشتن یک آشنای محلی است که خانم سارا قاسملو و نوید توسلی عزیز از کوهنوردان فعال و خوب تکاب زحمت هماهنگی و دوندگی‎های آن را برای ما کشیدند. که از هردوی این عزیزان تشکر می‎کنم.

دهانه مخروط در سمت شرقی بلندتر و در کف نیز گودتر است به نظر می‎رسد فرود از این سمت بیشتر از 100 متر خواهد بود. اما در سمت غربی دهانه، دیواره کوتاه‎تر و نیز در کف دارای بلندی بوده به‎طوری که فرود از این قسمت 70 تا 80 متر است.

کف مخروط در قسمت‎های شرقی گودتر و مملو از زباله‎های پرت شده گردشگران است. اما به دلیل خروج گازهای گوگردی بدون داشتن ماسک و کپسول مخصوص غیرقابل دسترسی است. (برعکس قله دماوند که گاز گوگردی آن قابل مشاهده و محل خروج آن مشخص است در این مخروط نه خود گاز و نه محل خروج آن قابل مشاهده نبوده و همین موضوع خطر بروز حادثه از روی نا آگاهی را دوچندان می کند) اگر کسی بدون داشتن لوازم ویژه از این رخ فرود بیاید قبل از رسیدن به کف و در مترهای پایانی دچار مشکلات جدی خواهد شد. غلظت گاز گوگرد در این قسمت چنان زیاد است که در چند ثانیه فرد را بیحال و بیهوش می کند. شدیدا توصیه می شود که از نزدیک شدن به قسمت شرقی و گود انتهای مخروط خودداری شود. و فرود حتما از رخ غربی انجام شود. تقریبا همه زباله‎ها که بیشترشان بطری آب هستند در این قسمت متجمع‎اند اما به دلیل شرایطی که عرض شد امکان نزدیک شدن به آن بدون ماسک و کپسول اکسیژن میسر نیست. در نقاط دیگر کف مخروط نیز گاز گوگرد قابل استشمام است که توصیه می شود از توقف طولانی پرهیز شود.

بالای مخروط و در رخ غربی چند رول بولت نزدیک دهانه کوبیده شده که البته هیچکدام صفحه پلاک ندارند، با داشتن دو سه صفحه پلاک، دیگر نیازی به ایجاد کارگاه طبیعی یا خراب کردن سنگ های تاریخی با کوبیدن میخ نیست.

 

برای دانستن بیشتر در مورد مجموعه تاریخی تخت سلیمان (سوغورلو) و زندان سلیمان اینجا بخوانید.

بوزسینه قله ای دوست داشتنی

قله بوزسینه قله زیبا در مجاورت شهر اورمیه با یخچال ها و برفچال هایش همواره میزبان برنامه های کوهنوردی بسیاری بوده است.

 

 

در وبلاگ آلپ سولدوز می خوانیم:

"بوز سینه ( که خیلی ها آن را به اشتباه برج سینا و بوز سینا هم می نامند) در مرز ایران و ترکیه واقع شده و ارتفاعی بالغ بر ۳،۴۷۵ متر دارد. نام این قله از روی دو دهلیز برفی که به شکل برفچال در قسمت فوقانی این قله قرار گرفته اند گرفته شده است (بوز به معنی یخ هست و بنابراین بوز سینه هم یعنی سینه یخی). این دو دهلیز که در زمستان به شکل یخچال و در تابستان و بهار به شکل برفچال هستند در جبهه شمالی قله قرار گرفته و محل مناسبی برای تمرینات صعود یک یخچال و برفچال طبیعی هستند و گروه آلپ سولدوز نیز قبلا یک صعود زیبا در یکی از این برفچال های بوز سینه تجربه کرده است.

این قله در ضلع جنوبی شهرستان اورمیه و ضلع شمالی شهرستان اشنویه و در مجاورت قلل دالامپر، دو زرده، راندوله و بابوله، خلیل داغی و حنانه در یک خط الراس در شمار قلل مرزی ایران و ترکیه و عراق واقع شده است.

بوز سینه در بهار با  چشمه های فراوانی که از یخچال های آن سرازیر می شود یکی از چشم نواز ترین قلل منطقه به شمار می رود. و در پاییز و زمستان با توجه به حجم برفی که بر روی آن می نشیند و وزش سنگین باد که روز جمعه ما هم گوشه ای از این توفان رو تجربه کردیم، محل مناسبی برای تمرینات یخ و برف و صعودهای سنگین می باشد. مسیر دسترسی به این قله نیز از جاده اشنویه به اورمیه بوده که جاده اصلی آسفالته آن از آغ بولاق به سمت قلل بوز سینه و دالامپر کشیده می شود. این جاده در تابستان و اواخر بهار باز بوده و دسترسی به برفچال های این قله را بسیار سریع وراحت می کند اما در زمستان و اواخر پاییز باید از آخرین روستا یعنی زیوه کوله کشی شود که خود برنامه دو روزه به شمار می رود."

اینجا می توانید تصاویری از این کوه زیبا که توسط گروه آلپ سولدوز گرفته شده ببینید.

 


 

*سولدوز نام قدیمی و صحیح شهرستان نقده در آزربایجان غربی ست که در دهه های گذشته همزمان با هزاران اسامی ترکی دیگر در این منطقه تغییر یافته است. هرچند هنوز توسط مردم این منطقه به کار برده می شود.

 

"تنگ"، دره سحر آمیز سنگنوردی

در حاشیه شهر "مشگین شهر" استان اردبیل درست رو به روی ساوالانِ بزرگ، دره ای رویایی وجود دارد که تاکنون از چشم سنگنوردان و دیواره نوردان مخفی مانده است.

دره ای پر از دریای صخره ها و دیواره ها با اشکال منحصر بفرد و رویایی که  دل هر دوستدار طبیعت، سنگنورد و کوهنوردی را با خود می برد..

منطقه "تنگ" در 8 کیلومتری شرق شهر مشکین شهر و مشرف به قله سترگ ساوالان تاکنون اگر توسط سنگنوردان و دیواره نوردان کشف نشده قطعا به دلیل قرار گرفتنش در نزدیکی کوهی مثل ساوالان است که همه نگاه ها و توجهات را به خود جلب می کند.

 تعطیلات گذشته را به لطف علی کریمی  عزیز که همواره میزبان مهربان مسافران ساوالان بوده و امدادگر اکثر حادثه های رخ داده در آن حوالی ست به این منطقه رفتم و از زیبایی های آن در بهت فرو رفتم.

سه دره به موازات هم و همگی پر از دیواره های سر به فلک کشیده، صخره های موزون و خوش شکل و نقاط مناسب کمپینگ.

جا برای کار آنقدر زیاد بود که نمی دانستم در این دو روز ناکافی از کجا شروع کنم.

روز اول را به  گشت زنی و عکاسی در منطقه پرداختیم و روز دوم مسیری طبیعی را گشایش کردیم که علی نام مسیر را "عدالت" گذاشت.

بطور کلی استان اردبیل سنگنورد کمی دارد بالاخص مشگین شهر که بزرگترین شهر نزدیک به مسیر عمومی ساوالان است تمام فعالیت های کوهنوردی را معطوف به این کوه پر تردد کرده و باعث کمرنگ شدن فعالیت های کوهنوردی در شاخه های دیگر آن شده است.

 بطوری که معدود سنگنوردان طبیعی این شهر هنوز مسیری در این منطقه مستعد و فوق العاده گشایش نکرده اند.

امیدوارم بزودی به "تنگ" برکردم و از زیبایی سحر کننده سنگ هایش بهره بیشتری ببرم.

دیواره های گرانیتی دست نخورده

 

علی عزیز و صخره های خوش شکل دره

 

بولدر...اسپرت...

 

انقدر ذوق زده بودم که نمی دانستم از کجا شروع کنم

 

تصور کنید صبح بیدار شوید و اولین چیزی که می بینید این باشد...

 

اینجا ورودی دره "تنگ" است

معدن متروک بایچه باغ

معدن متروک «بایچه باغ» در 144 کیلومتری شمالغرب استان زنجان و در شهرستان ماهنشان قراردارد.

این معدن که در اواخر جنگ جهانی دوم توسط انگلیسی ها برای استخراج مس احداث شد سالهای مدیدیست که بدون فعالیت رها شده است.

دور بودن از مراکز استان ها و نقاط پرتردد شهری باعث شده علی رغم جذابیتهای خاص آن باعث شده گردشگر کمی به آنجا بیاید و خوشبختانه هنوز نسبتا دست نخورده باقی بماند.

بومی های قدیمی هنوز آنچا را "شهر ارواح" می خوانند گویا انگلیسی ها این لفظ را بر سر زبان ها انداخته بودند تا در نبودشان معدن مورد کنجکاوی محلی ها قرار نگیرد.

غیر از طبیعت بکر و زیبای منطقه، بناها و ادوات باقی مانده از حدود 70 سال پیش و فضای غربی اش حال و هوای خاصی به آن داده است.

انتهای دره منتهی به معدن

 

بناهای باقی مانده از معدن

 

دستگاه ها عمدتا ساخت کارخانه دارمشتات بودند

 

بنای موسوم به کلیسا

 

ساعتها برای محو زیبایی شدن کم بود

 

زیبایی خارج از وصف مسیر منتهی به معدن

 

برای رفتن به این معدن از زنجان وارد جاده قدیم تبریز شده و پس از طی 35 کیلومتر با مشاهده تابلوی ماهنشان که به سمت چپ از اصلی جدا می شود وارد جاده ماهنشان شوید در همان کیلومتر های اول فرعی دیگری به سمت راست و روستای مهرآباد می رود ، وارد آن شوید.

پس از طی حدود صد کیلومتر از این جاده فرعی آسفالته و گذر از روستاهای مهرآباد، حصار، قلعه لک لک ها و خیرآباد وارد دره آغ دوغموش خواهید شد که شما را به معدن متروک بایچه باغ خواهد رساند.

ديواره وير

ديواره ویر (Viar) در  جنوب سلطانیه و ما بین قيدار و سلطانیه در نزدیکی روستایی به نام "ویک" واقع شده است.  سنگ های آهکی به ارتفاع متوسط 50 متر دورا دور قله را احاطه كرده اند. روي اين ديواره كه به دوري نسبي اش از شهرهاي بزرگ فعاليت كمي را شاهده بوده است يك مسير صعود مصنوعي 50 متري كه بيش از 20 سال از گشايش آن توسط گروه توحيد زنجان مي گذرد و يكي دو مسير اسپرت ديگر وجود دارد كه در سال هاي گذشته بازگشايي شده اند.

يك كوه دوست داشتني


اين كوه "تكه قيه سي" است، زيباترين و فني ترين كوه زنجان.

خط الراسي كه مي بينيد در زمستان بسيار كم و انگشت شمار پيمايش شده است.


سمت چپ وبلاگ لينكي به صفحه معرفي اين كوه وجود دارد كه در آن لينك اطلاعات جامعي در مورد اين كوه خواهيد يافت.

يك روز خوب

ديروز به بهانه نزديكي سال نو به دور ترين روستاي استان زنجان از مركز آن رفتيم. روستاي ايلجاق، روستاي محروم با مردماني مهربان و بسيار خونگرم. هديه هاي دست هاي مهرباني را كه از هفته ها قبل به انجمن رسيده بودند را به كودكان زيباي روستا تحويل داديم.

طناب كشي، فوتبال، مسابقه شعر و بازي هاي محلي يك روز شاد و به ياد ماندني را براي ما در ميان اين مردمان مهربان رقم زد.


روستاي ايلجاق در مرز دو استان زنجان و آذربايجان شرقي قرار گرفته و دوري آن از دو مركز استان سبب محروميت ها و كم توجهي ها بسياري به اهالي حدودا 1000 نفري آن شده  اما اين محروميت ذره اي مهر و مهرباني آنان را كم نكرده است. مردم اين روستا متعهد به آداب و سنن و فرهنگ خود، مهمان نواز و بسيار خونگرم هستند.



تصاوير بيشتري از اين برنامه را در ادامه مطلب ببينيد





عكس ها از مهدي شيرواني است

ادامه نوشته

قله كي تي (K.T)

طبق تقويم شش ماهه دوم انجمن كوهنوردان زنجان برنامه صعود به قله كي تي با حضور 27 نفر برگزار شد.

هدف از اجراي برنامه ضمن ارائه نكته هاي آموزشي كوهپيمايي و كار تيمي شناسايي و معرفي قله هاي استان زنجان بود.

متاسفانه به سبب ايجاد فاصله بين نسل قديم و نسل حاضر كوهنوردي زنجان بسياري از قله هاي شناسايي و صعود شده در سال هاي اخير به انزوا رفته اند و كمتر كسي اطلاعاتي در مورد آنها دارد و صعودهاي كوهنوردي در زنجان محدود به سه چهار قله معروف شده است. بنا براين با همكاري و همت دوستان انجمني چند برنامه شناسايي و معرفي كوه ها و مناطق كوهنوردي زنجان در تقويم شش ماهه دوم انجمن گنجانده شده است. اين برنامه يكي از آنها بود كه به سرپرستي آقاي مرتضي احمد لو برگزار شد.

تصاوير مربوط به اجراي برنامه در تاريخ 26 آبان 91 مي باشد. همچنين در ادامه مطلب مي توانيد معرفي اين قله را از نظر بگذرانيد.


با تشكر از آقاي جهفر نجفي پيشكسوت مورد احترام زنجاني كه اطلاعات اوليه در مورد منطقه را ارائه كردند.

ادامه نوشته

غار خرمنه سر طارم

غار خرمنه سر يكي از غار هاي شش گانه استان زنجان است كه در شهرستان طارم (فاصله 110 كيلومتري شهر زنجان و 22 كيلومتري آب بر مركز اين شهرستان) قرار دارد. براي دسترسي به اين قرار مي توان از جاده جديدالاحداث زنجان طارم (تهم) استفاده كرد از جاده قديم طارم هم اگر برويد فرقي نخواهد داشت پس از رسيدن به سه راهي گيلوان، زنجان، آب بر به سوي جاده گيلوان حركت كرده و چند  كيلومتر قبل از گيلوان با مشاهده تابلوي روستاي ده بهار (نام صحيح اين روستا «شانيش» است) كه به وجود غاري باستاني در آن اشاره مي كند به سمت چپ بپيچيد. چند كيلومتر كوتاه در فرعي و از ميان باغ هاي زيباي زيتون كه بگذريد به اين روستا مي رسد. در نماي شمالي روستا كوه 2700 متري خرمنه سر به چشم مي خورد كه اين غار در دامنه هاي آن و در ارتفاعي حدود 1600 متر بالاتر از دريا واقع شده است.

جهت مشاهده كروكي در سايز بزرگتر روي آن كليك كنيد

متن زير از سايت كويرها و بيابان هاي ايران برداشت شده است:
غار خرمنه‌سر، در روستاي شاه‌نشين و در بلنداي کوه خرمنه سر که 1600 متر ارتفاع دارد، واقع شده و به «شانشين» نيز معروف است. سنگ خارا و سنگ‌هاي سفيد آهکي به صورت ستون‌هاي استالاکتيت و آويزه‌هاي استالاگميت مانند چلچراغ‌هاي زيبايي از سقف غار آويخته و جلوه‌اي رويايي پديد آورده‌اند.
در اين غار چاه‌هاي بسيار و دره‌هاي خطرناک و لغزنده‌اي وجود دارد؛ بنابراين براي بازديد از آن حتماً بايد از وسايل غارنوردي و کوه‌نوردي بهره گرفت. فضاهاي تالار مانند، دالان‌ها و دهليزهاي زيبا و دخمه‌هايي شبيه مغازه‌هاي قديمي بازارهاي شهرهاي سنتي در غار خرمنه‌سر، نشانگر آن است که اين مکان زيستگاه انسان‌هاي نخستين بوده است و به همين دليل غار خرمنه‌سر داراي ويژگي‌هاي منحصر به فرد است.
براي رسيدن به دهانة غار (خرمنه‌سر)، ابتدا از بستر رودخانه‌اي که از کوه‌هاي شمالي شانشين سرچشمه مي‌گيرد و از ميان درختان سرسبز زيتون و انجير بايد گذشت و به سوي ارتفاعات شمالي پيش رفت تا در نزديکي قلة کوه خرمنه‌سر، دهانة مشبک و پنجره مانند وسيع غار را ديد. اين دهانه ربطي به غار اصلي ندارد و نبايد با در اصلي غار اشتباه گرفته شود.
بالاي در غار، حفرة بزرگ و تنورمانندي که شبيه اتاق است، در ميان حفره هاي کوچک احاطه شده است. بالا رفتن از ميان سنگ‌ها نياز به دقت و مهارت لازم دارد. درون اين اتاق‌ها، آثاري از زندگي انسان شامل ظرف‌هاي سفالي شکسته و پيه سوزهاي قديمي شکسته ديده مي‌شود.
در حفره‌هاي اطراف، خفاش‌ها و شب‌پره‌هاي بسياري لانه کرده‌اند که از روشنايي بيرون گريزانند و با صداي پاي هر تازه‌واردي، هراسان، در هر سو به پرواز درمي‌آيند.
با ادامة راهپيمايي، يک فضاي نسبتاً وسيع پديدار مي‌شود و پس از آن، برکة آب صاف و زلالي جاي دارد.
در فاصلة 50 متري اين غار، سوراخي شبيه به دهانة چاه وجود دارد که براي ورود به آن بايد به حالت خزيده و درازکش حرکت کرد. به محض ورود به اين حفرة پررمز و راز، دنيايي ديدني و پر از شگفتي در برابر چشمان حيرت زدة ديدار کننده پديدار مي‌شود. مشکل مي‌توان باور کرد که آن سوي اين حفره، اين همه عظمت شگفت‌آور نهفته باشد.
آنگاه پرتگاه مهيبي ظاهر مي‌شود که فرود در آن، نيازمند حمايت فرد يا افراد همراه و استفاده از وسايل کوهنوردي است. در ادامه، راه طولاني و تونل مانندي خودنمايي مي‌کند و پس از پيمودن آن به دهانة چاه بزرگ ديگري مي‌رسيم که انتهاي آن ديده نمي‌شود و پايين رفتن از آن مهارت ويژه‌اي لازم دارد.
بعد از خروج از اين چاه، 100 متر که پيشروي کنيم، به دخمه‌اي مي‌رسيم که ظاهراً چندان جلب توجه نمي‌کند و عبور از آن، که راهي سربالا است و سطحي لغزنده دارد، با استفاده از طناب کوهنوردي و رعايت احتياط امکان‌پذير است؛ چنان که با اندکي بي‌احتياطي احتمال سقوط وجود دارد.
لحظه‌اي بعد، با مشاهده تالاري بزرگ به ابعاد 80×80 متر و سقفي بسيار بلند، که در زير کوه سر به فلک کشيده است، شگفتي بيننده صد چندان مي‌شود: به طوري که شخص هر چقدر هم ورزيده و قدرتمند باشد، نمي‌تواند تا ارتفاع سقف سنگ کوچکي را پرتاب کند و نور پروژکتور، هر چند که قوي باشد، باز هم نمي‌تواند سقف تالار را روشن کند. تالار با شيب ملايم و سطحي مرطوب به سطح پايين و زيرزمين ادامه مي‌يابد و به نظر مي‌رسد که غار به انتها رسيده است؛ در حالي که چنين نيست و در کنار پايانة غار، شعبة عميق و طولاني ديگري دهان مي‌گشايد؛ درست مثل بازار سنتي يکي از شهرهاي باستاني ايران.
کف و سقف اين دهليز شباهت بسياري به بناي بازارهاي قديمي دارد و در چند نقطه آن، در فاصله‌هاي 20 تا 30 متري، طاقچه‌هاي کوچکي با دست کنده شده است.
براي اين که وضعيت و موقعيت محل کاملاً مجسم و مشخص گردد، به جرأت مي‌توان گفت که در کف اين قسمت از غار مي‌شود يک مسابقة دو سرعت با شرکت چند نفر دونده انجام داد. در کف دهليز، چاهي عميق و ظلماني دهان باز کرده است که بيننده را به انتهاي دهليزي هدايت مي‌کند. رسيدن به اين نقطه از غار، نيازمند حداقل شش ساعت تلاش و راهپيمايي است تا بتوان آخرين شاخة غار را نيز که محوطه‌اي وسيع و مملو از سنگ‌هاي معلق و بزرگ است، ديد.
در مطالعات و بررسي‌هاي اوليه، روشن شده است که اين غار در دو دوره زيستگاه انسان بوده است: در دورة نخست، اين غار سکونتگاه انسان‌هاي غارنشين دوره‌هاي پيش از تاريخ بوده است و تعيين قدمت دقيق آن با بررسي يافته‌هاي باستان‌شناسي همچون ابزار سنگي و تيغه‌هاي سنگ چخماقي که در اين غار به دست آمده است، کار بسيار دشواري است.
در دورة دوم، مردمان قرن چهارم هجري در اين غار مسکن داشته‌اند و اين تاريخ به بررسي سفالينه‌ها و وسايل زندگي آنان که در اتاق‌ها و دهليزها به دست آمده‌اند، متکي است.
اين غار قديمي و تاريخي با قلعة «شميران» يا «سميران» که امروزه به نام مجموعة تاريخي «قاسم‌آباد» معروف است و در ساحل راست رودخانة قزل اوزن واقع گرديده، مرتبط است و به نظر مي‌رسد سرکردگان حکومت «کنگريان»، از اين غار به عنوان پناهگاهي امن در مقابله با فشارهاي سياسي حکومت بغداد استفاده مي‌کرده‌اند.

تصاوير مربوط به  برنامه ايست كه انجمن كوهنوردان زنجان در نوزدهم آبان 91 جهت پيمايش اين غار برگزار كرد:



هشدار: ورود به غار بدون راهنما و تجهيزات ويژه غار نوردي و كوهنوردي بسيار پرخطر است.

ديواره "آيفر"

گزارش و تصاويري ببينيد از رول كوبي چند مسير در ديواره تازه كشف شده منطقه طارم. گروه طلوع كه از قديم الايام در اين امر پيش قدم بوده و با صرف زمان و هزينه شخصي مسيرهاي بسياري را بازگشايي و تجهيز كرده اين روزها در حال تلاش بر روي اين ديواره جديد است.

به همنوردان خوبم در اين گروه خسته نباشيد ميگم.

براي ديدن اين گزارش و عكس ها اينجا كليك كنيد.

كلاهك قمچقاي

كلاهك قمچقاي

كه گاه كلاهك حلب نيز ناميده ميشود.

در 45 كيلومتري جنوب زنجان و در جاده زنجان- بيجار قرار گرفته است. گفته مي شود دومين كلاهك سنگنوردي صعود شده ايران از لحاظ بزرگي است. كافيست به محض عبور از كنار تابلوي روستاي "قمچقاي" سمت راست جاده را نگاه كنيد تا كلاهك اصلي و كلاهك هاي كوچك متعدد در كنار آن را ببينيد.

در حال حاضر يك مسير مصنوعي و ركاب خور روي كلاهك اصلي آن وجود دارد كه به همت گروه طلوع زنجان و آقاي صنعتي گشایش شده است. يك مسير كوتاه اسپرت نيز كنار آن وجود دارد.

قرارگيري اين كلاهك در مجاورت جاده آسفالته، وجود كلاهك ها و ديواره هاي متعدد در كنار هم و دسترسي به آب رودخانه و چشمه از مزيت هاي اين منطقه است.

نزديك ترين روستا به اين منطقه روستاي "قمچقاي" نزديك ترين شهر "حلب" مي باشد. اين كلاهك و ديگر كلاهك ها و ديواره ها در تنگه اي كه رودخانه در خط القعر آن جاري ست قرار دارند تنگه اي كه مردمان بومي منطقه آن را "دربند" مي خوانند. ديواره اي با سنگ هاي سرخ رنگ در منتها اليه اين تنگه ديده مي شود كه به نظر مي آيد تا كنون تلاشي روي آن صورت نگرفته است روستاييان نام اين ديواره را "آل داش" يعني سنگ سرخ مي نامند.

اين منطقه پتانسيل بالايي دارد و شايد بتوان گفت ظرفيت بازگشايي ده ها مسير متنوع در آن وجوددارد


-تصاوير مربوط به برنامه ايست كه انجمن كوهنوردان زنجان روز جمعه 14 مهر 1391 در اين منطقه اجرا كرد. (عكاس: موسي اكبري)

-منطقه و روستاي قمچقاي داراي پيشينه تاريخي نيز مي باشد ويكي پديا در مورد آن چنين مي نويسد:

قلعه قمچقای در نزدیکی روستایی به همین نام و روی یکی از کوه‌های بلند منطقه قرار دارد. روستاي قمچقاي در 45 كيلو‌متري جنوب شهر زنجان و در استان زنجان و در كنار رود قمچقاي واقع شده ‌است. مردم قمچقاي و ديگر روستاهاي اطراف به زبان تركي آذربايجاني تكلم مي‌كنند. موقعیت جغرافیایی این قلعه از هیبت و عظمت خاصي برخوردار است؛‌ از یک سو به دره‌ای مشرف است که در قدیم به دره شاهان شهرت داشت و تیغه‌های بلند وهولناک این کوه با پرتگاه‌های بلند، بالا رفتن از آن و رسیدن به دژ را بسیار دشوار می‌کند. از سوی دیگر اين قلعه، از جنوب غربی، جنوب شرقی و شرق به پرتگاهی دیگر مشرف است. اين قلعه از سمت شمال که از ارتفاع کم‌تری برخوردار است، بقایای دیواری عریض و محکم از سنگ لاشه با ملات و برج‌های نیم استوانه موجود است. دروازه قلعه نيز در این سمت قرار دارد. در اين قلعه سفال‌هايی از دوره اسلامی (قرن 6 و 7 قمري) به چشم مي‌خورد. بيرون قلعه و در سمت شمال‌غربی، بقایایی از دیواره‌ها و تراس بندی‌ها دیده می‌شود. این پشته از طریق پلکانی که از سنگ کوه تراشیده شده با اراضی مرتفع شمالی مرتبط بود. آب انباری که به ارتفاع 40/1 متر در کوه ساخته شده، تونل با 42 پله راهرویی که آن را هم دردل کوه حفر کرده اند، نشانه‌های دیگری از اهمیت ویژه این قلعه است. سنگ‌های تراش خورده قلعه قمچقای دارای مشخصاتی نیست که بر مبنای آن بتوان زمان ساخت بنای قلعه را به دقت تعیین کرد، ‌با این حال به احتمال قوی می‌توان آن را متعلق به دوره‌های پیش از میلاد مسیح، مثلا دوره مانایی و ماد دانست که تا دوره های ساسانی و اسلامی نیز مورد استفاده بود. منبع‌های ذخیره آب که توسط تونل پله داری به پایین راه می‌یابد‌، تا حدودی به آب انباری که در زندان سلیمان وجود دارد شبیه است و نشانه دیگری از قدمت قلعه تا دوره مانایی است."

بهشت اخلمد

هفته گذشته را در مشهد سپري كرديم. دو روز آخر هفته به لطف دوست خوبم جليل فدايي توانستيم به اخلمد برويم.

نامي كه براي من در چند عكس و دورنماي ذهني از ديواره هاي بلند خلاصه مي شد. با ديدن اين منطقه اما نامي جز بهشت نمي توانم بر آن بگذارم.

هر چند اين منطقه به دليل قرارگيري در جغرافيايي نسبتا خشك از لحاظ ظاهري نسبتا كويري و خشك است اما براي هر سنگنوردي كه گام بر آن مي گذارد تداعي گر بهشت است.

مجموعه اي از مسيرهاي سنگنوردي اسپرت، طول بلند، مصنوعي، طبيعي، درجه پايين و بالا در كنار هم و كاملا سهل الوصول كه محيطي باور نكردني براي سنگنوردان خراساني بوجود آورده است. همچنين وجود چند آبشار كه امكان فرود از ميان آب خنك را دارد زيبايي آن را دو چندان كرده است.

در ادامه تصاويري ببينيد از فعاليت دو روزه ما در اين منطقه كه هرچند اين فعاليت مشتي از خروار اخلمد هم به حساب نمي آيد اما براي ما مصداق شعر "آب دريا را گر نتوان كشيد   هم به قدر تشنگي بايد چشيد" شد و در اين دو روز در حد توان خود تا مي توانستيم كار كرديم و لحظه اي از اين زمان اندك را از دست نداديم.

.

ادامه نوشته

زيبايي ناب

منطقه هشترخان (يا هشترخانا) دشتي ست داراي سبقه تاريخي شناخته شده در ميان مردم آزربايجان دشتي كه از منطقه طارم استان زنجان شروع و بيش از 700 كيلومتر آنطرف تر (به سمت شمال) تا حوالي شهر لنكران (در كشور جمهوري آزربايجان) امتداد مي يابد. اين دشت كه دره هاي پرآب، آبشارهاي حيرت انگيز و بهار زيبا و حيات وحش منحصر بفردش در لابلاي اشعار، آهنگ ها و داستان هاي مردمان اين مناطق هم رسوخ كرده به حق يكي از زيبا ترين جاذبه هاي طبيعي دنياست.

قسمتي از دشت وسيع هشترخان (يا هشترخانا) كه در استان زنجان قراردارد با دره اي به همين نام شناخته مي شود. دره اي  كه به دليل صعب العبور بودن جاده هاي دسترسي به آن و دوره افتادگي اش هنوز بكر مانده و كمتر گردشگري به آن پاي گذاشته است و مي توان گفت غير از چند ده كوهنورد يا طبيعت گردي كه هر سال در اين چند ماهه از آن گذر مي كنند غيربومي ديگري را نمي توان آنجا يافت.

هشترخان با آبشارهاي بلند و پرآبش شناخته مي شود، آبشارهاي حيرت انگيزي كه در امتداد دره هشترخان پراكنده اند و زيباي و عظمت آنها كم نظير است.

برای رفتن به هشترخان باید از جاده زنجان به طارم استفاده کنید. پس از سپري كردن حدود 35 كيلومتر از اين جاده به منطقه اي به نام (خان چايي) مي رسيم اينجا بايستي وارد فرعي اي كه به سمت راست و به روستاهاي امام و يحيي آباد مي رود شد.  پس از  11 كيلومتر به روستاي امام خواهيم رسيد. تا اينجا جاده آسفالته است ولي ادامه مسير 15 كيلومتر اين روستا تا روستاي يحيي آباد خاكي و نامناسب است و بايستي به وسيله نيسان ادامه مسير را پي گرفت. مسير كوهپيمايي از روستاي يحيي آباد موازي با رودخانه اي كه در خط القعر دره قرار دارد  تا منطقه سرخه ديزه ادامه دارد. به دوستانی که برای اولین بار قصد وارد شدن به منطقه را دارند توصیه میشود بدون راهنما از اجرای برنامه پرهیز کنند.


در ادامه تصاویری ببینید از برنامه ای که طی دو روز گذشته در این منطقه اجرا شد. در این برنامه دوستان خوبم آرزو و مهدی از کرج (نویسندگان وبلاگ ایران سرای جاودان) و عابدینی (نویسنده وبلاگ پیام نما) قدم بر دیده ما نهاده بودند.

ادامه نوشته

تخت سلیمان یا همان سوغورلو!

سوغورلو Suğurlu
تخت سليمان

ر دامن سبز و وسيع دره ساروق Saruq در ميان كوههاي آتشفشاني آلاداغ Aladağ در جنوب غربي آزربايجان، در شمال شهر تيكان تپه Tikantәpә (تکاب) بر بالاي تپه سوغورلو Suğurlu ، محوطه جهاني و مجموعه تاريخي "سوغورلو" واقع شده است که در زبان فارسي موسوم به "تخت سليمان" مي باشد.

 

در تصویر بالا دریاچه طبیعی و آثار تاریخی منطقه و آن طرف تر نیز قله بالقیز (بلقیس) به چشم می خورند.

سوغورلو (تخت سليمان) و مجموعه آثار باستاني و تاريخي آن يكي از مهمترين و مشهورترين مراكز تاريخ و تمدن آزربايجان و يکي از نمادهاي باشکوه معماري آزربايجاني محسوب مي‌شود. در اين مجموعه تاريخي كه داراي ارزش سمبليك مهمي است، بقاياي آثاري از دوران ماقبل تاريخ، دولت و تمدن مانائي، تاريخ سامي-عبري-مسيحي، عهد ماد و اشكاني، سازه هاي مربوط به دوره ايراني-ساساني-زردشتي و تمدن تركي-ايلخاني موجود است.

 

طراحي آتشكده، قصر و طرح كلي‌ محوطه بر ايجاد و گسترش معماري اسلامي تاثير گذاشته است. در اطراف سوغورلو (تخت سليمان)، آب گرم‌ها و چشمه هاي جوشان زیادی وجود دارند كه بسيار جالب توجه اند. درياچه اسرار آميز "بوركو Bürkü" و شكاف بزرگي كه در اثر زلزله پديد آمده، از ديگر نكات ديدني تخت سليمان است.


این منطقه به دلیل نزدیکی اش به قله بلقیس (3327 متر) که در واقع نامش بالقیز به معنی "عسل دختر" است مورد توجه کوهنوردان بوده و همه ساله جمع کثیری از کوهنوردان را از مناطق مختلف کشور به این محل فرامی خواند.

وجود زندان سلیمان در این منطقه که یک دهانه آتش فشان بسیار زیبا و منحصر بفرد است به جذابیت های آن افزوده است.
زندان سلیمان، کوه مخروطی شکل درون تهی است که در 3 کیلومتری غرب محوطه باستانی تخت سلیمان در نزدیکی شهرستان تکاب در استان آذربایجان غربی قرار دارد.
این کوه مخروطی هزاران سال پیش بر اثر وقوع آتش‌فشان بوجود آمده است و ساکنین منطقه تخت سلیمان تکاب این کوه زیبا و شگفت انگیز را زندان سلیمان یا زندان دیو می‌نامند و بر این باورند که حضرت سلیمان دیوهایی را که از فرمانش سرپیچی می‌کردند در این کوه زندانی می‌کرد.
این کوه پدیده‌ای بسیار جالبی است که حاصل میلیون‌ها سال فعالیت چشمه‌جوشان آرتزینی می‌باشد. منشاء آن نیز آبهای زیرزمینی بوده است.

طریقه بوجود آمدن این کوه عظیم به این صورت است که چشمه در ابتدا دریاچه‌ای در اطراف خود بوجود می آورد و آهک و املاح معدنی دیگر در اطراف دریاچه رسوب می کند و آب از اطراف آن سرازیر می شود و مجددا رسوب می‌دهد و این سیر سالیان سال ادامه می یابد تا اینکه چشمه‌ اولیه به صورت یک کوه مخروطی درمی‌آید.

پس از بوجود آمدن این کوه دهانه چشمه به دلایلی مسدود شده و آب درون کوه به مرور فرو می نشیند و کوه به شکل امروزی خود درمی‌آید.
برخی از باستان شناسان وکاوشگران اماکن تاریخی متعقدند این کوه اصلا سابقه آتش‌فشانی نداشته است، بلکه در ابتدا دریاچه‌ای شبیه دریاچه تخت سلیمان بوده که بعدها آب آن خشک شده و به صورت فعلی درآمده است.

معرفی قلل و مسیرهای استان زنجان-قسمت چهارم (دینگه داغ)

بالاخره چهارمین قسمت معرفی و راهنمای مسیر دینگه داغ هم آماده شد. اکنون می توانید با رفتن به ادامه مطلب و یا زین پس با کلیک روی آیکن «دینگه داغ» در نوار ابزار سمت چپ وبلاگ معرفی و راهنمای مسیر «دینگه داغ » را مشاهده فرمایید.

ادامه نوشته

معرفی قلل و مسیرهای استان زنجان-قسمت سوم (سندان)

همانطور که مستحضرید بخش معرفی قله سندان در نوار ابزار سمت چپ این وبلاگ غیرفعال بود. و دلیل آن هم کم بودن آرشیو عکس هایم از برخی مناطق آن بود که در صعود اخیرمان به این قله توانستم عکس هایی که لازم داشتم را بگیرم و آن را کامل کنم.

هم اکنون می توانید با کلیک روی ادامه مطلب و یا زین پس با کلیک رو نام قله در نوار ابزار سمت چپ معرفی قله سندان را ببینید.

ادامه نوشته

گلجوك بهشت سنگنوردان زنجان

كوه گولجوك كه در نقشه ها آواي فارسي آن يعني" گلجيك" به كار مي رود گاه از طرف برخي بوميان به كوه "گوزاي" نيز معروف است. گلجوك يعني "گل افشان" و يا محلي كه با گل در آميخته است. گوزاي نيز به معني چشم ماه  است. (يا رخ شمالي نيز مي تواند معني شود).

اين كوه ارتفاعي بيشتر از 2300 متر ندارد. ولي به دليل محصور شدنش توسط صخره هاي بلند و وجود مسيرهاي سنگنوردي متعدد و مختلف در آن و نيز وجود غاري باستاني در ضلع شمالي آن و همچنين همجواري اش با كوه معروف تكه قاياسي همواره مورد توجه كوهنوردان مختلف قرار گرفته است.

اين كوه در ميان روستاهاي گلجوك، حاجي كندي، ابدال واقع شده و از همه آنها قابل دسترسي است.

از مسير هاي مورد توجه در گلجوك مي توان از داتيك، خون، طراحان، برف، يادنام برد .

بهار 1391 همايشي به همت انجمن كوهنوردان زنجان برگزار و با همكاري سنگنوردان زنجاني مسيرهاي: ناصر (به ياد مرحوم ناصر غلامي)، هم طناب، اتحاد و همايش 91 بازگشايي شد.



عكس هاي بيشتري از گلجوك:     1    2     3     4

در مورد تكه قاياسي و گلجوك بيشتر بخوانيد

اولين مطلب ارسالي حسن نجاريان از آمريكا

اگر عاشق کسی هستی به اون عشق بورز

اگر علاقه به کوه داری اون رو حفظش کن

صحت های مدیر کمپانی پاتاگونیا

 روز ششم

به سوی قله گرند تیتان (Grand Teton)  

       

صبح دیر تر از معمول حر کت کردیم ساعت به دوازده نزدیک می شد، که با پارک خوردو ها تن به جنگل سوزنی برگها دادیم، نکته ی جالبی که در آغاز هر مسیر ترکینگ به چشم می خورد وجود دستشویی خصوصاٌ معلولین و صندوقچه ای فلزی بادربی مرتب در بالا حاوی نقشه رنگی توپوگرافی منطقه و صندوق پولی در پایین می باشد، که با برداشتن  هر نسخه از آن می توانید 50 سنت در صندوق بیندازید. ضمناٌ امروز به هر نفر یه بسته پلاستکی تحویل داده شد به  منظور بازگرداندن دستشویی بزرگ که برای ما حکم  تعجب و ... دارد

ادامه اين مطلب جالب را در وبلاگ ايشان بخوانيد

زيباترين غار جهان را حتما ببينيد

کتله خور ،گنجينه‌اي ناشناخته در ايران

غار کتله خور در پنج کيلومتري بخش گرماب از توابع شهرستان خدابنده و در استان زنجان واقع شده و بر اساس اظهار نظرهاي مختلف اين غار از لحاظ وسعت دومين غار جهان و از لحاظ زيبايي اولين غار جهان شناخته مي شود و گنجينه اي ناشناخته در صنعت گردشگري ايران است.

کتله خور بر اساس بررسي هاي انجام گرفته معاني مختلفي مثل تپه خورشيد، روستاي بدون خورشيد و غيره دارد که مناسبترين معني بدست آمده يک کاربرد ترکي بوده که کتله به معني پستي و بلندي و ناهمواري هاي داخل غار و خور به معني راحتي و آساني است که به صورت کلي به معني پستي و بلنديهاي راحت و دنج است.

راه دسترسي مناسب، امکانات رفاهي و جاذبه هاي ديدني منطقه از جمله ويژگي هايي است که مطمئنا مي تواند اوقات خوشي را براي مسافرين نوروزي ايجاد نمايد.

غار کتله خور در دل کوه ‌هاي آهکي جنوب استان در پنج کيلومتري بخش گرماب از توابع شهرستان خدابنده واقع شده است. فاصله اين غار با مرکز شهرستان 85 کيلومتر است. گرماب از طرف شرق با استان همدان و از جانب غرب با استان کردستان هم مرز است. اين منطقه به بخش افشار يا قشلاقات معروف است و ساکنان آن از ايل معروف به شاهسون هاي افشاري تشکيل يافته‌اند.

غار به طول تقريبي 10 کيلومتر در بهار سال 1331 هجري شمسي توسط يک هيئت کوهنوردي و با همکاري مرحوم سيد اسدالله جمالي شناسايي و کشف شد.

طبق نظريه هاي علمي و نقشه هاي زمين شناسي غار کتله خور در دل کوه ساقيزلو در آهک هاي اليگوميوسن مربوط به دوران سوم زمين شناسي بوجود آمده و تقريبا حدود 30 ميليون سال مي تواند قدمت داشته باشد.

سال پيدايش اين غار براي اولين بار توسط انسان معلوم نيست ولي مردمان اين منطقه از سال پيدايش در اين غار رفت و آمد داشته اند. گفته هاي افراد مسن منطقه حاکي از آن است که پدران آنان نيز در اين غار رفت و آمد داشته و داستان هاي مختلفي در اين باهر تعريف مي کرده اند. دهانه ورودي غار کتله خور به صورت طاق مثلثي شکل به قطر 70 سانتيمتر تنها راه دسترسي به داخل غار بوده و هست.

از عمق 150 متري تا عمق 700 متري به نسبت زيادي در غار گشايش حاصل شده و شعب متعددي بوجود آمده است. در مکان هايي که از ريزش مصون مانده استالاگيت ها و استالاگميت ها خودنمايي مي‌کنند. استالاگيت ها و استالاگميت ها با ارتفاع 30 تا 40 متر از کف و سقف غار قرار گرفته‌اند که با شنيدن صداي موزون قطرات آب، آهنگهاي دلپذير و مناظر بديعي، چشم و گوش گردشگر را به خود جلب مي‌کند. پس از عبور از اين قسمت، منطقه وسيع و مسطحي ظاهر مي‌شود که به شبستان مساجد شبيه است. در اين بخش، در ضلع شرقي آن، استخر آبي به ابعاد 20×35 متر قرار گرفته است.

براي دسترسي به اين غار بايد از آبادي‌هاي کرسف و زرين رود گذشته و با پشت سر گذاشتن گرماب، در قسمت شمال اين منطقه به دهانه غار رسيد. دهانه اين غار در ارتفاع 11 متر از سطح مسير که مشرف بر آن است، قرار گرفته و در وضعيت ضلع قطري معادل1.40 متر ارتفاع دارد. ابتداي غار تا عمق 150 متري، شبيه به راسته بازارهاي معمولي است، با اين تفاوت که عناصر و اندامهاي آن اندکي از بازار کوچکتر مي‌باشد. کف اين قسمت را لايه ضخيمي از خاک و خاکستر پرنموده است.

هم اکنون اين غار به صورت سه طبقه خشک و طبقه چهارم به بعد مسيرهائي نيز به صورت آب بوده و زمين شناسان احتمال تشکيل چهار طبقه ديگر را تا سفره آب زيرزميني داده اند که در سال 2003 ميلادي حدود 30 کيلومتر از مسيرهاي متعدد غار توسط زمين شناسان آلماني و سوئيسي نقسه برداري شد و از سال 72 تاکنون تقريبا 5.2 کيلومتر آن به صورت رفت و برگشت آماده بازديد شده است.

پديده هاي داخل غار نظير دهليزها و گذرگاه ها و وجود ستون هاي عظيم و وجود استاگتيت ها (چکنده ها) و استلاگميت ها (چکيده ها) به رنگهاي مختلف و تعدادي قنديل هاي تو خالي و نيساني که جز کمياب ترين قنديل ها به شمار مي رود، جلوه منحصر به فردي به اين غار بخشيده است.

به وجود آمدن قنديل ها به اشکال مختلف مثل شير خوابيده، پنجه شير، پاي فيل، لباس عروس، قلع شمع، سگ شکاري، دست شيطان، نخل سوخته، مريم مقدس، دوجادوگر، سفره عقد و عروس و داماد و گفته هاي زمين شناسان فوق از لحاظ پيدا نشدن انتهاي غار وجود مسيرهاي ديگر اين مهم را ثابت مي کند.

مجموعه تفريحي غار کتله خور داراي 12 سوئيت تک خوابه و دو خوابه مي باشد که با داشتن امکاناتي نظير حمام، سرويس بهداشتي فرنگي و ايراني، وسايل پخت و پز، شومينه و ... محيط مناسبي را جهت اسکان شبانه گردشگران فراهم کرده است. چشم انداز مناسب اين سوئيت ها، مجاورت در کنار غار، دسترسي به کوه جهت کوهنوردي و استفاده از محيط سد غار کتله خور از ساير مزاياي اين سوئيت ها مي باشد.

عكس هايي از اين غار زيبا را در ادامه مطلب ببينيد

ادامه نوشته

سمبله

sumbula

 

(برای بزرگنمایی روی عکس کلیک کنید)

کوه سمبله با ارتفاع 2300 متر کوه به دلیل ارتفاع و مسیر دسترسی مناسبش یکی از پراقبال ترین کوه ها و مناطق کوهنوردی زنجان است. نام امروزی و رایج آن شکل تغییر یافته  "زوممه داغ"zümmə dag در شمال شهر زنجان قرار دارد. زوممه یا لوممه در ترکی به معنی مخروط است.

حتی اگر وسط هفته هم به این کوه سر بزنید حتما عده ای کوهرو را خواهید یافت که در دامان این کوه به آرامی در حال بالا رفتن هستند و یا کوهنوردانی را خواهید دید که برای تمرین به آنجا آمده اند. این کوه در شمال شهر و مشرف به سد گاوازنگ قرار دارد. در زمستان ۸۵ به یاد کوهنورد فقید ابوالفضل زمانی در دامنه آن یادبودی نصب شده است.

متاسفانه اخیرا مشاهده می شود که عده ای رفتاری دشمنانه با طبیعت زیبای اطراف این کوه داشته و شروع به ساخت و ساز دراطراف آن نموده اند که آسیب جدی به طبیعت بکر آن زده است. امید است با همراهی کوهنوردان و مسئولان امر جلوی این ساخت و سازها گرفته شود و مسير آسفالته ای که به نیت دوچرخه سواران در حاشیه این کوه ایجاد شد و اكنون معبر راهيابي ماشين ها به آن شده بزودي مسدود شود.

معرفی قلل و مسیرهای استان زنجان-قسمت دوم

بخش دو-معرفی و راهنمای مسیر قله دوشاخ (قراوول)

تهيه كننده : محسن سعيدزاده

این کوه به دلیل آنکه از شهر زنجان به صورت کوهی با دوقله کنار هم دیده می شود به این نام مشهور است ولی ساکنان بومی منطقه آن را «ساری یوققوش» که در فارسی به معنی ارتفاع زردرنگ است می نامند.

البته در نقشه ها گاهاَ «قراول داغ» نیز نامیده شده است. ارتفاع این قله2750 متر ثبت شده است که نسبت به کوه های اطراف خود از بلندی نسبی ای برخوردار است و بلندی خود را از فاصله دور به زیبایی به رخ می کشد.

 قله قراوول با دوشاخ

موقعيت مكاني

برای دسترسی به این کوه در بدو  خروج از شهر زنجان توسط خروجی جاده تهران وارد آزادراه زنجان-تهران می شویم.

پس از طی حدود 10 کیلومتر از اتوبان به یک جاده خاکی در سمت راست خویش برمی خوریم که پس از گذر از تونل زیر اتوبان، به طرف چپ آن (شمال) امتداد می یابد.

پس ازورودبه این مسیر وگذر ازتونل زیر اتوبان جاده آسفالته شده و با طی مسیری 4 کیلومتری با طبیعتی بسیار زیبا به روستای «زرّان» می رسیم.(نقطه D)

لازم به ذکر است نام این روستا در نقشه ها اغلب «زرنان» نوشته می شود.

 كروكي دسترسي به كوه از شهر زنجان

روستای «زرّان»

پس از ورود به روستا در ابتدای ورودی آن، درخت توت بزرگی به چشم می خورد که اغلب کوهنوردان اتومبیل های خود را کنار آن و یا در کنار خانه بهداشت روستا که همانجا قرار دارد پارک کرده و مسیر را با پای پیاده ادامه می دهند.

برای شروع ابتدا باید از روستا رد شد برای این کار از راهی که در سمت راست...

ادامه نوشته

معرفی قلل و مسیرهای استان زنجان-قسمت اول

بخش یک-معرفی و راهنمای مسیر قله تکه قیه سی

تهيه كننده : محسن سعيدزاده

خط الراس تكه قيه سي از صخره هاي گلجيك

اين كوه اغلب با نام »تكه قيه سي«در ميان كوهنوردان رايج است. البته ساكنان بومي منطقه آن را »تكه گاياسي«مي نامند. در نقشه ها نيز بيشتر اين كوه با نام  »تكه قيه سي«شناخته مي شود.نام اين كوه از دو كلمه »تكه« و »قيه«  و پسوند »سي« تشكيل شده است. كه هر دو كلمه تركي مي باشند. »تكه« در تركي يعني »بزكوهي« و »قيه« كه در شاخه هاي مختلف تركي »قيه« »قايا« و »گايا« (GAYA) نيز گفته مي شود به معني »كوه صخره اي« و يا »صخره بزرگ« مي باشد.

ارتفاع این قله از سطح دریا 2920 متر ثبت شده است.

اين كوه در نزديكي روستايي به نام «گلجيك» قرار دارد كه اغلب كوهنوردان براي صعود به اين كوه ابتدا به اين روستا مي روند و مسير پياده روي خود را تا پاي كار از اين نقطه شروع مي كنند. اين روستا از توابع شهرستان زنجان بوده و فاصله آن تا شهر زنجان 42 كيلومتر مي باشد.

براي رفتن به اين روستا از شهر زنجان ابتدا از خروجي جاده تبريز، وارد جاده قديم زنجان-تبريز مي شويم. و بعد از طي 20 كيلومتر وارد جاده فرعي سمت چپ شده و به روستاي «گلجيگ» در فاصله 22 كيلومتري آن رهسپار مي شويم. تمام مسير از زنجان تا روستا آسفالت مي باشد.

 كروكي مسير از زنجان

 در پايان مسير ماشين رو به كه روستاي «گلجيك» مي باشد(نقطه A)  ادامه مسير با پاي پياده بوده و با مالرويي كه در سمت راست جاده آسفالته به طرف «اين قله» وجود دارد ادامه پيدا مي كند.

در راه رسيدن به پاي كار از اين نقطه كه يك كوهپيمايي 2 ساعته مي طلبد، محل هاي...

ادامه نوشته

چیزی شبیه حس مادر

دوزبانه - لینک ترکی

قوم اویغور که اجداد همه ترک های جهان محسوب می شوند در شمال غربی چین در منطقه معروف به ترکستان شرقی که امروزه دولت چین آن را استان سین کیانگ نامیده زندگی می کنند.

این مردمان به زبان ترکی اویغوری صحبت می کنند و دین رایج این مردم اسلام است. مرکز این استان ارومچی نام دارد که به نقل از شنیده های متراکم مستقیم از مردم همان منطقه. 60% ساکنین ارومچی چینی و 40% اویغور هستند.

گفته ها حاکیست از 50 سال گذشته این توازن رفته رفته به سمت چینی ها سنگین تر می شود و دلیل آن مهاجرت های اجباری ست که دولت چین آن را انجام می دهد.

برای مثال آقای جین که رابط ما در سفر گذشته مان به چین و قله موستاق آتا بود از نژاد چینی و اهل ارومچی بود ولی خود اذعان داشت که 40 سال پیش پدر و مادرش از شهری دیگر به این مکان مهاجرت داده شده اند.

ادامه نوشته

عبور از دره بهشت

معرفی مسیر کوهپیمایی زنجان ماسوله را در ادامه مطلب بخوانید
ادامه نوشته