صعود سنگ محراب در هوایی عالی

تعطیلات عیدی فطر قصد یک دیواره داشتیم اما نمیشد از وسوسه سبلان انجمن چشم پوشی کرد.

گفتند هوا بد است اما سرپرست برنامه تصمیم گرفت تا شابیل برویم و اوضاع را بسنجیم اگر نشد آبگرم سرعین مرهمی بر زخم سبلان خواهد بود.

رفتیم و خوشبختانه هوا اجازه صعود داد.

هوای رویایی پناهگاه مجال استراحت نمی داد باید می نشستی و تا می توانستی می دیدی

 

صبح روز صعود یک چنین پشتِ گرمی داشتیم 

 

 

رفته رفته هوا زمستانی تر شد، برف آمد اما خبری از باد یا سرمای شدید نبود و تیم آهسته و پرامید حرکت کرد

 

تیم بعد از چهار و نیم ساعت از پناهگاه به قله رسید...چه عشقی!

 

خیلی وقت بود به صعود سنگ محراب فکر می کردم، رول هایش قابل اطمینان نبود لوازم کافی همراه داشتیم،  از مسیری جدید و از شکافی تو دل برو بالا رفتیم، برف و بوران هنگام صعود عیشمان را نوش تر کرد

 

 

و این هم ضیافت نهار سرپرست به عنوان حسن ختام برنامه بعد از آبگرم سرعین

 

مراسم یادبود حسن جوادیان و گزارش نسیم عشقی

دیروز و دیشب در قالب نشست صد و هفدهم انجمن ، مراسمی به یاد بود مرحوم حسن جوادیان برگزار شد.
در همین جلسه نسیم عشقی نیز به ارائه گزارشی از گشایش مسیر اخیرش در دیواره بیستون (با نام "دختری برای تمام فصول") پرداخت.
پایان بخش برنامه مراسم ضیافت افظاری انجمن بود.


و چند نکته:

1- مجری مسلط بود و اجرای خوبی داشت اما به عنوان نزدیک ترین حلقه ارتباطی عوامل برگزاری با حضار لازم بود مجری به کنداکتور و روال برگزاری تسلط بیشتری داشت. گاهی لازم است مجری به قید ضرورت و شرایط تغییری در برنامه دهد یا روالی را عوض کند.

2- کلیپ های پخش شده در مورد مرحوم جوادیان برای پخش در جمع خانوادگی مناسب تر بود و شاید بهتر بود تم اصلی شان مسائل کوهنوردی و سنگنوردی ایشان می بود و کمتر به زندگی شخصی و خانواده ایشان می پرداخت.

3- فیلم گزارش نسیم عشقی بسیار خوب کار شده بود و حضار را به وجد آورد. اما گزارش چنگی به دل نزد. به شخصه بسیار مشتاق  شنیدن گزارش بودم و کلی سوال داشتم اما به ندرت به بخش فنی کار پرداخته شد و بخش پرسش و پاسخ هم کلا برگزار نشد.

4- حضور کیومرث بابازده، ابراهیم نوتاش، کاظم فریدیان، محمد نوری و مرتضی زارع در مراسم از وجوه مثبت برنامه بود.

5-شهرام عباس نژاد خیلی خوب صحبت کرد و فضای غمزده و سوگوار را به نرمی تغییر داد اما با این جمله : که رعایت کنیم یا نه، اتفاق خواهد افتاد  -نقل به مضمون-  موافق نیستم؛  و فکر می کنم با رعایت برخی اصول می توان جلوی اتفاق را گرفت.

6-سالن برای این تعداد میهمان کوچک بود و کمبود حضور یک مدیر داخل سالن برای نظم دهی و راهنمایی میهمانان (مخصوصا میهمانان ویژه) برای نشستن به چشم می آمد.

7-همزمانی ضیافت شام فدراسیون به مناسبت تقدیر از پیشکسوتان کوهنوردی با این مراسم باعث عدم حضور برخی از مربیان فدراسیونی در این مراسم شد که بهتر بود فدراسیون که از زمان برگزاری این مراسم مطلع بود زمان دیگری را جهت همدلی بیشتر و حضور همگانی جامعه کوهنوردی در هر دو مراسم انتخاب می کرد.

8 - از حضور صمیمی و تلاش پشت پرده فرشید داودی، محمد نوری و همسرشان، لیلی رهنما، احسان بشیرگنجی و بهرام پورعلی بابا  تشکر می کنم.

 

 

 

 


 

تصاویر بیشتر در سایت کوهنامه

یک روز سنگی پرکار

یک روز پرکار دیگر در کنار دیواره آزاد زنجان

امروز 

 

 

از راست>>  مریم نوری،کیانا عرفانی،  حامد...، محسن رضوان فر، ناصر...، افشین ابراهیمی جم،  من، حسین مقدم،هومن رضایی،  صبا عرفانی

یک روز مهیج در دیواره فیروزکوه

پنجشنبه پلخواب بودیم. با محسن حلاوت، مریم نوری، الهام کرمی ، هومن رضایی و سپیده جاودان

سه طول مسیر آرزو را کار کردیم. بدون کتانی سنگ جهت تسلط بیشتر به کفش دیواره.

نکته مهم درباره این مسیر در مورد طول سوم آن است: طول سوم درجه بالاتری نسبت به دو طول اول دارد و فاصله میانی هایش بسیار بیشتر از حد استاندارد و لازم است. مخصوصا میانی آخر تا کارگاه چیزی حدود هفت هشت متر فاصله دارد. و صعودش برای سرطناب های دو کرده ما با کفش اسپورتکس در چنین شرایطی واقعا سخت شد.

در طول دوم نیز دقیقا در مسیر صعود مابین میانی آخر تا کارگاه یک سنگ حدودا دویست کیلویی به اندازه یک کوله پشتی بزرگ کاملا رها روی طاقچه ای به عرض دو سه سانت تکیه داده شده و حتی باد شدید هم می تواند باعث سقوطش روی مسیرها و کلاهک سلام شود. 

پیشنهاد می کنم دوستان سنگنورد در روز خلوت اگر روی این مسیر رفتند این سنگ را بیندازند تا از خطر جدی احتمالی جلوگیری شود. همچنین پیشنهاد می کنم طول سوم این مسیر در شرایط غیر آمادگی و توسط سنگنوردان مبتدی (به دلیل درجه متوسط آن در عین دور بودن میانی ها) صعود نشود.

بعد از نیمه شب هم صعود شبانه حلاوت و مریم به مسیر روجا پایان کار پنجشنبه بود.

 شب پای مسیر برونو خوابیدیم دو چادر هم در قلعه بود که دوستان خوبم کوروش نگهبان و آقای شهلایی بودند.

صبح خیلی زود پایین رفتیم و پس از رفتن به تهران از طریق جاده هراز و فرعی دماوند-فیروزکوه به شهر فیروز کوه در فاصله 115 کیلومتری تهران رفتیم. لیلی رهنما و عطیه صادقی قبلا آنجا منتظرمان بودند دیواره ای زیبا با محیطی عالی مشرف به ایستگاه راه آهن شهر و دقیقا کنار جاده به ما خوش آمد گفت.

تا آنجا که دوستان اطلاعات داشتند و ما دیدیم هشت یا نه مسیر در سه بخش روی دیواره وجود داشت که عمدتا درجه های 5.10 و 11 داشتند، اسپرت و یک طوله اما همگی بلند و تقریبا نصف طول طناب بودند. 

یک مسیر دو طوله بسیار هیجان انگیز و پرچالش در کنج بود که یک طولش را فقط فرصت شد کار کنیم، مسیری فوق العاده زیبا که مطمئنم مدتها آرزوی صعود دوباره اش را خواهم داشت.

 

شماره جدید نشریه داخلی انجمن کوهنوردان زنجان- دانلود

چهاردهمین شماره نشریه داخلی انجمن کوهنوردان ایران-نمایندگی زنجان منتشر شد.

 

در این شماره می خوانید:
-سنگنوردی در دیواره آزاد زنجان (لیلی رهنما)

-گزارش پیمایش خط الراس تکه قیه سی (مصطفی بیات)

-ملزومات کوهنوردی - زیرانداز کوه

-دریل کاری سنگ نوردان ... درست یا نادرست؟ (عباس ثابتیان)

-ایراتا (IRATA)

-فراخوان عکس - یخچالهای کوهستانی؛ سدهای بی دیوار (ابوالفضل زمانی)

-بازدید از غار و سنگنوردی در گلجیک (الناز اسدی)

-استانداردهای رسمی کمیته پزشکی اتحادیه جهانی کوهنوردی

-سرپرستی و هدايت گروه

-کانچن جونگا سومين قله مرتفع جهان

-گزارش و تصاویر صعود به کلاهک ماکو (محسن سعیدزاده)

-معرفی کتاب صعود زندگی من (لارا ایوانز)

-کارلوس کارسولیو (رضا زارعی)

 


دانلود کنید

 


 

آغ داغ در لغت به معنی کوه سفید است. اگر چه نام کوه های بسیاری در آذربایجان و دیگر نقاط ترک نشین دنیا به این نام است اما آغ داغ در مفهوم انتزاعی اش به معنی مدینه فاضله و اتوپیا است.

 

 

باردیگر این قله دوست داشتنی

 

در این برنامه غیر از من، محسن حلاوت تبار و الهام کرمی که در عکس هستیم، سعید درگاهی، مریم نوری، اکبر کرمی و افشین ابراهیمی جم هم حضور داشتند که در تایم های مختلف صعود کردند.

رول بکوبیم یا نکوبیم...مسئله این نیست!

عباس ثابتیان در وبلاگ جدیدش مطلبی در نقد فرهنگ رول کوبی در میان سنگنوردان ایران نوشته که قابل کنکاش و تامل است. ثابتیان به فرهنگ تجهیز و آماده سازی مسیر در بین سنگنوردان ایرانی پرداخته و می گوید فرهنگ رول کوبی متاثر از حضور مدرسان و سنگنوردان فرانسوی در ایران، در گذشته و حال بوده و نمی تواند تنها روش ایمن سازی صحیح و رایج در جهان  باشد.

بی شک نمی توان مدعی شد کف ایمن سازی برای حضور یک مبتدی در میان صخره و سنگ، رول کوبی ست. چه اینکه در بسیاری از کشورها رول کوبی کاملا ممنوع است اما هنوز می توان  حضور پررنگ کارآموزان و مبتدیان را در سنگنوردی دید. به نظر من نیز همین رول کوبی اتفاقا باعث بالا رفتن توقع و دوری کردن و واهمه بسیاری از سنگنوردان از روش های ابزار گذاری و صعود های پاک گردیده است.

اما غیر از اصل مطلب، نوع نقد عباس ثابتیان هم  به  زعم من حائز اهمیت و قابل الگو برداریست، در مطلب ثابتیان نشانی از تخریب یک شخص یا اشخاص نیست، کسی در تصویر مربوط به مطلب یا به کنایه، خطاب قرار نگرفته و فرهنگ کلی به چالش کشیده شده است، طوری برخورد نشده که با تخریب غیر مستقیم یک شخص، خواننده مطلب فرصت توجه به اصل موضوع نقد شده را نداشته و ذهنش متوجه هوچی گری و فرافکنی مطلب شود. بی شک بدون رعایت این موارد، اثر نقد بسیار پایین می آمد و چه بسا فکر می کردیم معلوم نیست عباس خان ثابتیان اخیرا چه ناراحتی ای از فلانی داشته که دست به این مطلب برده و با یک عکس از وی و زیرسوال بردن فعالیت او قصد تخریبش را دارد. حتما  متهمش می کردیم که آیا این شخص اولین و تنها کسی ست که دست به رول کوبی زده؟ چرا او؟ و چرا استفاده از این کلمات اغواگرانه؟

 در مطلب ثابتیان نشانی از کلمات  دلفریب و جنجالی اما مشمئز کننده هِیمنه!، وندالیسم، تخریب طبیعت! و یا اتهام خودبزرگ سازی نیست همین موضوع باعث می شود حتی منی که دستی در رول کوبی دارم بجای جبهه گیری و قرار گرفتن در مقام دفاع به فکر می روم و بار بعد که خواستم دست به رول ببرم احتیاط و وسواس بیشتری خواهم کرد.

 این آیا هدف غایی و آرمانی نقد نیست؟

امیدوارم همه ما با نقد صحیح و با نیت سازندگی به پیشرفت فرهنگ کوهنوردی مان کمک کنیم و با نیات سوء شخصی به بزرگنمایی برخی برنامه ها و سرکوب برخی دیگر نپردازیم.

 

 

مشکل بلاگفا حل شد!

بالاخره مشکل بلاگفا حل شد! 

هر چند در صفحه مدیریت پست های اسفند به بعد وجود ندارد اما همین که می توان همینجا ادامه داد جای خوشحالیست. 

در ماه گذشته یکی دو پست در وبلاگی استیجاری به این آدرس:  http://ayazmount.blogsky.com/ نوشتم که اینجا منتقل خواهند شد. 

امیدوارم حل این مشکل همیشگی بوده باشد.