يكي از اولين مطالب آموزشي اي كه كوهنورد ياد مي گيرد اين است كه وقتي سنگي از زير پايش قل خورد و رفت براي خبردار شدن نفرات پايين و جلوگيري از برخورد بايد بلند داد زد "سنگ...سنگ" اما چگونگي و جزييات مهم اين اعلام خطر كمتر گوشزد مي شود.


-به اين نكته توجه كنيد كه بطور ناخودآگاه فريادهشدار هر چه بلندتر باشد خطر را بزرگ  جلوه مي دهد اما هيچگاه كلمه سنگ را كشيده ادا نكنيد مغز ما تا قبل از پايان كلمه نمي تواند تشخيص كاملي از مفهوم آن داشته باشد و منتظر پايان صدا مي ماند وقتي مي گوييد "سنـــــــــــــــگ" سرعت انتقال مفهوم را به تعويق انداخته ايد كه براي سقوط سنگ مي تواند بسيار تاثير گذار باشد. بهتر است سه بار و بدون كشيدن كلمه داد بزنيم "سنگ سنگ سنگ"

-هشدار "سنگ...سنگ" هرچند به كلمه سنگ اشاره مي كند اما زنگ خطريست كه از سقوط خطرناك چيزي خبر مي دهد. وقتي تكه اي يخ يا حتي كوله سقوط مي كند بازهم بگوييم "سنگ" فقط كافيست شنونده را هشيار سازيم حالا اگر كلمه اي باشد كه مغز و گوش به آن عادت دارد فبها

-وقتي فرياد "سنگ...سنگ" را مي شنويد بايستي خيلي زود تصميم بگيريد اولويت اول پنهان شدن سريع پشت يك مانع است (مثلا سنگي بزرگ) حتي بدون اينكه نگاهي به بالا بكنيد و بخواهيد سنگي كه با سرعت به طرفتان مي آيد را رصد كنيد و تايم طلايي فرار را از دست بدهيد. صرفا زماني كه امكان پنهان شدن وجود ندارد جايز به دنبال كردن مسير سنگ هستيد تا بتوانيد جا خالي دهيد.

- هرچقدر هم سنگ در حال سقوط به نظر كوچك و سقوطش كند باشد محض احتياط هم كه شده دوبار آرام بگوييد "سنگ" ممكن است حين سقوط سرعت گرفته و منجر به حادثه شود. يا وقتي عضوي از گروهتان در پايين دست نيست اعلام هشدار را براي حضور احتمالي كسي كه در ديد شما نيست اما ممكن است در تيررس سنگ باشد پشت گوش نيندازيد.