12 خرداد ماه یعنی 4 روز پیش این وبلاگ 6 ساله شد.

شش سال است که می نویسم. کم، زیاد، پایین. بالا. با  اعتماد بر بنده به اینکه هدف جز خیر نبوده کم و کاستی ها و اشتباهاتم را به کوچکی من و بزرگی خویش ببخشید.

سپاس از آنهایی که در میهمانی کوچک آیاز شرکت کردند و جای آنهایی که نبودند بسیار خالی بود. امید که با دلگرمی شما این وبلاگ به حرکت پویای خود ادامه دهد.