قذافی را کشتند من اما هنوز زنده ام،تو نیز.چه فرق می کند که اسم زادگاهمان سرت باشد،تهران باشد یا بغداد،ما همه زاده استبدادیم و خود کامگی ارثیه ماست.ما می دانیم چگونه از هر جایی لیبی درست کنیم.ما خانه را لیبی می کنیم،ما کوچه را لیبی می کنیم ما مدرسه و مسجد را لیبی می کنیم.موبایل هایتان را بردارید به کوچه ما بیایید تا از قذافی عکس بگیرید ،نه از جنازه ای با صورتی خونی و تنی بی لباس که از هزار قذافی زن...ده ،دیکتاتورهایی در هر قد و قواره و سن وسال وشکل و شمایلی که بخواهید.همه مان اسلحه ای طلایی داریم در دستهایمان در جیبها و کیف هایمان در قلب و در اندیشه مان و بلدیم چگونه شلیک کنیم به هر آنچه که شبیه ما نیست.بگذار دموکراسی هزار سال دیگر هم منتظر ما بماند،ما او را به خود راه نمی دهیم.به خبرگزاری ها بگویید اخبارشان را تصحیح کنند:قذافی نمرده،قذافی نام تک تک ماست!

(عرفان نظرآهاری)

برداشت از: برج سینا