آياز

"...اواخر روز تیم خسته و سرمازده به کمپ 4 می رسد. حال برخی از نفرات به علت فرسایشی بودن صعود مناسب نیست. کم آبی و ارتفاع اثر بدی روی نفرات گذاشته و هرکس به چادر خویش می خزد. خبری از کریم نادعلیان و زنده یاد عیسی میرشکاری هم نیست که باتوجه به برنامه نادعلیان برای بازگشت، هنوز گمان می رود ایشان به همراه زنده یاد میرشکاری به کمپ های پایین تر بازگشته اند. از شدت طوفان کاسته نشده است . شب سختی سپری می شود. اندک تلاش هایی برای رساندن مایعات و کالری به بدن صورت می گیرد .

بعد از مدتی آقای نجاریان جهت گرفتن کیف داروها به چادر بچه های زنجان می آید ، با کمال ناباوری همه متوجه می شوند که زنده یاد میرشکاری هنوز در کمپ 4 است و با آقای نادعلیان به پایین نرفته است ،وی اعلام می کند که حال عیسی خیلی وخیم نیست و با کمی دارو و یا تزریق داگزا می توان شب را به صبح رساند و در این رابطه با دکتر در کمپ 2 صحبت کرده و دستور پزشکی را دریافت نموده است.

از اینکه چرا عیسی به پایین نرفته و چرا با آقای نادعلیان هماهنگی و توصیه نشده که هنگام رفتن به پایین حتما" عیسی را نیز با خود ببرد به ذهنمان خطور می کند و چندین سوال بی پاسخ دیگر ...

پس از سپری کردن یک شب سخت و طاقت فرسا ، صبح زود متوجه می شویم حال عیسی رو به وخامت گذارده است. ضمن ناراحتی از اینکه چرا وضعیت بد وی توسط هم چادری هایش به اطلاع کریم نادعلیان و نیز پزشک و سرپرست نرسیده و تنها در کمپ رها شده ، کمک برای آماده سازی شرایط پایین بردن عیسی انجام می شود. با توجه به وضعیت جسمانی نه چندان مناسب کریم بیگدلی و سعید کریمی آقای نجاریان عنوان می کنند هر کس که می تواند خود را به کمپ 3 برساند و حضور هیچکس اینجا لازم نیست. خانم کاظمی که دو شب متوالی را با زنده یاد عیسی میر شکاری سپری کرده و لحظه به لحظه از شرایط وی آگاهی دارد جزو نفرات اولیه راهی کمپ 3 می شود..."