آياز

دیروز رفتیم قره قیه سی تا دستی به مسیرهایش زده باشیم. دوستان شرکت کننده: من، فرشاد اسماعیل زاده، حسین کریمی، مهرداد حیدری،معبود توحیدی نژاد و سه نفر از دوستان دانشگاهی اش.

چهار مسیر اصلی مثل همیشه هیجان انگیز بود و مقاومت می کرد

روی مسیرها ترافیک زیاد بود و کسی بیکار نمی نشست

وقتی یک مسیر سخت را تاپ می کنی یعنی ترشح هورمون های نشاط آور در سراسر خون

مسیر ناخنی و خوب بالا سر که پس از تاپ کردنش نوک انگشتان دست و پا طبل می زند!

ما خیالاتی شده بودیم یا شما هم خرگوش و روباه را می بینید؟ من حتی صدای چرب زبانی های روباه را هم میشنوم

آغ بولودلار کوینک لرین سیخاندا...

هوا بسیار خوب بود و وجود دوستان خوب هم همه چیز را برای داشتن یک روز خوب مهیا می کرد

بازار عکاسی هم گرم بود

برای من از جهتی دیگر هم روز خوبی بود چون مسیری که بارها زیر کلاهک کوچکش افتاده بودم و برایم طلسم شده بود را رد کردم و مسیر را تاپ کردم و این خیلی خوشحالم کرد

عکس ها از : من و حسین کریمی و کمک فرشاد