آياز

بوداغ اولسان یاپراقین دا من وارام

من سنین له یولچولوق دان دویمارام

دالغا اوزون وورار داشا یورولماز

-----------------------------------------

گر درخت باشی در شاخه ات هستم

گر شاخه باشی در برگ هایت هستم

من از این همراهی تو سیر نمی شوم

دیده ای؟... موج خود را به صخره ها می کوبد...خسته نمی شود

هرگاه این شعر را می خوانم یاد تلاش های اردوهای موستاق آتا می افتم. مخصوصا اردوی بیاد ماندنی الوند

یاد لبخندهای ژکوند آقا مسعود بیات منش

یاد نگاه های ریز آقا منصور افشاریان

یاد حلوا زرده آقا جلال چشمه قصابان

یاد نجابت های آقا معین اصفهانیان

یاد غربت معبود

یاد صبر و حوصله سعید وقتی نیم ساعت از تیم عقب بود و هنوز پر از اعتماد بنفس

یاد خودم که موج بودم و صخره بسیار و خنده ام در آن پشت مشت ها...