آياز

يا از ديدنش پر از شعف بشيد؟

هر روز ساعت ۷ صبح از خونه مي زنم بيرون تا ۷:۳۰ اداره باشم. در بعضي از روزهاي سال مي تونم در اين ساعت طلوع رو ببينم و هنوز طي اين چند سال كه به طلوع خيره ميشم و شور و شعف طوري وجودم رو فرا ميگيره كه انگار يك خبر خيلي خوشحال كننده شنيده باشم به مردم اطرافم هم دقت كردم.

مردمي كه هيچگاه حتي سرشون رو بر نمي گردونن تا طلوع اين اتفاق بزرگ و زيبا رو ببينن

آدمهايي كه حتي از اينكه من سرم رو ۱۸۰ درجه چرخوندم تا روي دوچرخه بيشترين نگاه ها رو بهش كرده باشم متعجب مي شن و با كمال تعجب وقتي تو افق ديد من نگاه مي كنن تا ببينن اين چيه كه من رو اينقدر به خودش جلب كرده همه چيز مي بينند الا خود اون حادثه مهم رو. همه چيز نظرشون رو جلب مي كنه ساختمان ماشين يه آدم ولي تنها چيزي كه در بك گراند نگاهشون كمرنگ مي مونه نقش پررنگ خود طلوعه!!