هفدهم ژانویه را روز "کشف اورست" نامیده‌اند.

در توضیح چگونگی این واقعه می‎خوانیم "در سال 1234 شمسی (1856 میلادی) انجمن جغرافیای سلطنتی بریتانیا پس از اندازه‎گیری قلل مرتفع منطقه هیمالیا و ثبت ارتفاع "قله 15" به رقم 8840 متر به عنوان بلندترین قله جهان آن را به احترام "سر جورج ‎اورست" به نام او نامگذاری کرد.

در ادامه مطلب می‎خوانیم که بومیان نپالی این قله را "ساقاماراتا" و تبتی‌ها "چومولونگما" می‌نامند!

تناقض را ببینید. قله‌ای که ادعا می‌شود تازه کشف شده! قبلا اسم داشته! این ادبیات خودمحورپندارانه اروپایی ست که با تکیه بر پیشرفت صنعتی و تکنولوژیکی‎شان اولین مشاهدات خود را به عنوان "کشف" بشریت قلمداد کرده است.

پس از خواندن این متن یاد داستان اولین سفر اروپایی‎ها به قاره آمریکا و استفاده از اصطلاح "کشف آمریکا" افتادم. روزنامه گاردین در سال 2002 نوشت که یک شهروند اهل شیلی پس از پیاده شدن از هواپیمایی در فرودگاه شهر لندن فریاد برآورده است : "آااای مردم من انلگستان را کشف کردم!"

اهمیت تحقیقات و کار مطالعاتی و میدانی بریتانیایی‎ها در هیمالیا و تلاش برای ثبت شاخصه‎های علمی قلل آن، بر هیچکس پوشیده نیست. اما استفاده از واژه "کشف" برای آنچه آنها انجام داده‎اند چیزی جز بی‎اعتنایی به بومیان هم نیست، بومیان، این قلل را می‎دیده‎اند! همین کافی بود تا انگلیسی‌ها از بلندای تکبر خود پایین می‎آمدند و از واژه کشف استفاده نمی‌کردند.

این روز را که روز به نتیجه رسیدن تلاش‎های 150 ساله تیم تحقیقاتی بریتانیایی است به عنوان "روز شناسایی این قله به عنوان بلندترین قله جهان" گرامی می‎دارم.

 

پی‎نوشت: 

-پیش از این تصور می‌شد قله "کانچن جونگا" بلندترین قله جهان است.
-این روز همچنین یادآور اولین صعود یک دیواره در هیمالیا توسط "دوگال هستون" به سال ۱۳۴۸ (۱۹۷۰) است.