روز شنبه و با استفاده از فرصت تعطیلی، دستی جنباندیم تا قبل از سرد شدن هوا آخرین سنگنوردی را با کفش سنگ و تیشرت! انجام دهیم، هرچند هوا اندکی سرد شده ولی هنوز امکان گرفتن سنگ با دست غیرمسلح! وجود دارد.

دیواره آزاد در کوه ممد داغی مقصد ما بود.

با اینکه از ابتدای کشف  فقط 3 تابستان روی این دیواره کار شده اما مسیرهای متنوع و متعددی تا اینجا روی آن گشایش شده و هنوز فضای زیادی برای گشایش دارد.

قبلا معرفی، چگونگی دسترسی به دیواره و شرح مسیرهای آن را خدمت مخاطبان وبلاگ ارائه کرده ام، مختصرا عرض می کنم که:

  • این دیواره در 45 کیلومتری غرب شهر زنجان و در نزدیکی کوه تکه قیه سی قرار دارد.
  • اولین مسیر روی این دیواره با نام "سیدحمید"در سال 1393 (در 3 طول و با درجه سختی 5.10b) توسط انجمن کوهنوردان زنجان گشایش شده است. 
  • تاکنون بیش از 20 مسیر اسپرت و بلند روی این دیواره  گشایش یافته و فضا برای گشایش ده ها مسیر دیگر وجود دارد.
  • بلندترین مسیر دیواره آزاد زنجان "آیسل" با 4 طول و 110 متر و سخت‎ترین آنها مسیر اسپرت  "رمانتیک" با درجه سختی 5.12b می باشد.
  • هم اکنون در حال بررسی برای گشایش مسیری مصنوعی با درجه a3 و به طول 100 متر هستیم که در تلاشیم تا پایان زمستان امسال کار گشایش آن نیز به پایان برسد.

 

با آیسل شروع کردیم، اینجا ابتدای طول 2 است

 

طول 4 را باتوجه به اندکی سخت تر بودن من سرطناب رفتم، همین یک قسمت  کلاهکی بخش سخت آن است که دو حرکت بیشتر ندارد. پایان آن داخل کنجی رفته و سر از قله در می آورد.

 

حرکت تنوره ای و میانی آخر مسیر منتهی به قله

 

لاک پشت بخت برگشته! که داخل شکاف افتاده و خدا می داند چند روز تقلا کرده تا خود را نجات دهد و موفق نبوده و مرده بود

 

مسیر اسپرت خط سوم

 

طبق گفته آقای بدریِ محیط‎بان، این گون ها با این سایز نزدیک به 100 سال سن دارند، تصور اینکه رهگذری با تنها یک چوبِ کبریت با چاشنی اندکی بی مسئولیتی به استقامت 100 ساله او در حفظ خاک و اکوسیستم منطقه پایان می دهد دل آدمی را به درد می آورد.

 

دورنمای زیبای "تکه قیه سی" در مسیر برگشت

 

و پایان یک روز دلچسب در دامان دیواره آزاد و کوه ممد داغی