آياز

در انتهای مطلب قبل اشاره کوتاهی به اردوهای انتخابی بانوان جهت یک صعود برون مرزی شده بود که گویا موجب بروز ابهاماتی برای برخی مخاطبان شده است. خانم قاسمی یکی از شرکت کنندگان و منتخبان این اردوها نوشته کوتاهی برای وبلاگ ایمیل کرده و خواستار درج آن شده اند. کل نوشته ایشان مستقیما ارایه می شود:

توضیحی مختصر در مورد تیم هیمالیانوردی بانوان زنجان جهت پاسخ به نظرات ارایه شده:

مهرماه سال 87 کمیته ی هیمالیا نوردی استان زنجان با برگزاری اولین دور اردوهای انتخابی فعالیت خود را با شرکت کوهنوردان خانم و آقا آغاز نمود.در ابتدا این اردوها برای خانمها و آقایان همسان انجام گرفت اما از اردوی سوم –چهارم به بعد نظر منفی مربیان نسبت به تجربیات و آمادگی بانوان باعث شد تا عملا باقی اردوها و علی الخصوص اردوی نهایی (دماوند جنوبی)علیرغم انگیزه و رغبت بانوان بطور کل حکم کسب تجربه را داشته باشد بطوریکه حضورشان در این اردو کاملا دلبخواه اعلام شد.

بعد از تشویق ها و حمایتهای این چنینی که در طول اردوها از بانوان به عمل آمد شاید اعزام برون مرزی ای که قولش از جانب کمیته داده میشد کمی باعث دلگرمی تیم بانوان می گشت.آرارات گزینه ای بود که توسط کمیته پیشنهاد شد اما بیشتر برنامه ای گلگشتی می نمود تا کوهنوردی چرا که به نظر می آمد در خلال اجرای برنامه آرارات که هدفش چیزدیگر بود قرار بود اعزام تیم بانوان هم در آن بین رفع و رجوع شود  تا کسب تجربه ای برون مرزی برای تیم بانوان!!!

در مقابل مخالفت  بانوان با این گزینه و اعلام اینکه آنچه قبل از برگزاری اردوها و نیز در حین آن آنچه باعث ایجاد انگیزه و ادامه فعالیت بسیاری از بانوان شد تنها وعده صعود بالای ۶۰۰۰ متری بود قولهایی از جانب آقای رحمانی رییس سازمان تربیت بدنی زنجان برای اعزام این تیم به ارتفاع بالای 6000متری داده شد که به دلیل سپری شدن زمان صعود و همین طور اعطای فرصتی برای بالا بردن سطح آمادگی اعضای تیم اعزام به بهار سال 89 موکول شد.

با شروع دور دوم اردوهای انتخابی کمیته ی هیمالیا نوردی استان برای ارتفاع 8000 متری اعضای تیم بانوان هم دور جدیدی از تمرینات خود را آغاز نموده چرا که هنوزصحبتی از فراخوان بانوان برای حضور در این اردوها از جانب کمیته نشده است و اگر با دیدی مثبت به این مسئله بنگریم باید همچنان امیدوارانه منتظر عملی شدن قول کمیته مبنی بر اعزام برون مرزی تیم بانوان بمانیم هرچند هنوز صحبتی در این مورد هم به گوشمان نمیرسد!

باشد که تیم بانوان هم با تمرینات مستمر و منسجم خود راه را برای هر بهانه ای سد کند!!!!

آنچه برهمگان روشن است زحمات بی شائبه مسئولان کوهنوردی شهر . مربیان و دلسوزان این عرصه برای این تیم است ولی تغییر یک وعده ۶۰۰۰ متری به صعود آرارات آن هم پس از ماه ها و برگزاری ۶ اردوی سخت که هرکسی که می داند در این روز و روزگار شرکت یک خانم فقط در یک اردو چه مشکلات و موانعی وجود دارد بسی بی انصافی ست.

                                                                                 بتول قاسمی -- ۲۶/۸/۸۸

 

مهناز (صديقه) مقدم

پر افتخارترين و اولين بانوي هيماليانورد زنجان

صعود قله مراپيك 6671 متر در قالب تيم ملي بانوان – بهار 79

صعود قله پوموري 7165 متر در قالب تيم ملي بانوان – پاييز 80

صعود قله آرارات 5137 متر در قالب تيم منتخب دانشگاه آزاد -مهر 81

صعود قله  البروس 5642 متر در قالب تيم منتخب دانشگاه آزاد – تابستان 82

صعود قله نيرخا 6156 متر در قالب تيم ملي بانوان – و به همراه بانواني از كشورهاي كره نپال و مغولستان – پاييز 82

براي وي و شاگردانش كه پس از گذراندن 6 مرحله اردوي انتخابي در زنجان منتظر اجراي برنامه وعده شده از طرف هيات كوهنوردي زنجان به يك قله بالاي 6000 متر هستند آرزوي پيروزي و موفقيت دارم.

عکسی از حسن نجاریان در حال عکاسی در بیس کمپ موستاق آتا - تیر۸۸

براي بزرگنمايي روي عكس كليك كنيد

اين يك مطلب تخصصي نيست!!

اين را نوشتم تا با اين فكر كه اين يك مطلب تخصصي ست و به شما مربوط نمي شود قيد خواندنش را نزنيد و مطلب را بخوانيد. اتفاقا به شما هم مربوط مي شود. چون يك انسان هستيد.

32 سال پيش دو فضا پيما به نام هاي ويجر1و 2 (voyager 1&2) با ماموريت كاوش از مدار زمين خارج شدند. اين فضاپيما با سرعتي باورنكردني هنوز در حال حركت است و سه سال پيش كاملا از منظومه شمسي خارج شده و همچنان عكس و اطلاعات براي زمين مخابره مي كند.

وقتي هنوز اين فضاپيما پرتاب نشده بود اریک بورگس شخصي بود كه پيشنهاد جالبي داد. او پيشنهاد داد اطلاعاتي در مورد زمين و انسان ها براي موجودات هوشمند فرازميني و به اصطلاح فضايي در اين فضا پيما تعبيه شود تا بتواند زمينه آشنايي اين موجودات با انسان و برقراري رابطه با آن ها را فراهم كند. بدين منظور كميته اي به سرپرستي کارل ساگان دانشمند مشهور ناسا تشكيل شد تا اين اطلاعات را جمع آوري كند. وي تصميم داشت پلاكي نيز براي فضاپيما طراحي كند. سرانجام ناسا با این طرح موافقت کرد و سه هفته به وی فرصت داد تا پلاکی را طراحی کند. ساگان با همکاری فرانک دریک ، پلاک را طراحی کردند ، ‌البته طراحی هنری این پلاک را همسر کارل سیگان - لیندا سالزمن- انجام داد. این پلاک 22.9 سانتیمتر طول و 15.2 سانتیمتر عرض و 1.27 میلیمتر ضخامت دارد كه در تصوير زير آن را مي بينيد.

سعی شده بود در این پلاک به صورت مختصر و مفید اطلاعاتی در مورد زمین داده شود ، در بالا و سمت چپ پلاک به صورت شماتیک تصویری از عنصر هیدروژن ، فراوان‌ترین عنصر در گیتی دیده می‌شود. درسمت راست ، تصویری از یک مرد و زن برهنه را در کنارهم می‌بنیم ، طول قامت متوسط یک زن -168 سانتیمتر - هم در کنار زن اشاره شده است . به علاوه در پشت سر تصویر زن و مرد شمایی از خود کاوشگر دیده می‌شود تا با مقایسه با اندازه کاوشگر پایونیر ، موجود هوشمند غیرزمینی ، به اندازه قامت انسان‌ها پی ببرد.مرد ، دست راست خود را به نشانه خوش‌آمدگویی بالا برده است. ابتدا ساگان قصد داشت تصویر انسان‌ها را در حال دست دادن به هم در پلاک نشان بدهد ، ولی بعدا به تصور اینکه فرازمینی‌ها فکر می‌کنند ، دو انسان مرد و زن ، یک موجود هستند ، از این کار منصرف شد.

در پایین تصویر هم ، سیارات منظومه شمسی و کره زمین به عنوان سومین سیاره این منظومه نسبت به خورشید ، دیده می‌شود.

محتوای دیسک در صفحه‌ای 12 اینچی مسی با روکش طلا چکیده‌ای از فرهنگ و آثاری از حیات گونه‌های مختلف قرار داده شده است . روی کاور این صفحه به صورت تصویری اطلاعاتی در مورد چگونگی باز کردن دیسک و دیدن تصویرهایش ، موقعیت زمین در کهکشان و همچنین طول مدت یک ثانیه داده شده است

کمیته‌ای كه کارل ساگان از دانشگاه کورنل رهبري آن بود وظيفه داشت تا تعیین كند در این دیسک چه چیزهایی باید قرار بگیرند ...

قطعه ای از دیالوگ فیلم Apokalipto ساخته Mel Gibson .

توضیح مختصر اینکه این دیالوگ توسط یک رئیس قبیله برای عده ای که دور آتش جمع ده و به صحبت های وی گوش می دهند گفته می شود:

و مردي تنها نشسته بود

غرق در اندوه

و همه حيوانات به او نزديك شدند و گفتند

دوست نداريم تو رو اينقدر غمگين ببينيم

هرچه ميل داري از ما بخواه تا به تو بدهيم

مرد گفت مي خواهم چشماني قوي داشته باشم

كركس پاسخ داد چشمان من از آن تو

مرد گفت مي خواهم قوي باشم

پلنگ گفت قدرتي مانند من خواهي يافت

آنگاه مرد گفت آرزو دارم اسرار زمين را بدانم

مار پاسخ داد: من آن ها را براي تو فاش خواهم كرد

و اين خواسته ها با ساير حيوانات ادامه يافت

و وقتي مرد از همه هداياي آن ها برخوردار گرديد...

از آنجا رفت

سپس جغد به حيوانات ديگر گفت:

اينك اين مرد بسياري از چيزهارا مي داند و بسياري از كارها از او بر مي آيد

و حالا ديگر من مي ترسم

آهوي كوهي گفت: مرد هرچه خواست يافت اكنون اندوه او پايان مي يابد

اما جغد پاسخ داد: نه!

در او حفره اي ديدم

عميق كه همچون يك گرسنگي سيري ناپذير است...

آنچه او را اندوهگين مي سازد همين است.

و آنچه باعث خواسته هاي او مي شود نيز همين است

او خواهد گرفت و خواهد گرفت

تا اينكه روزي دنيا به او خواهد گفت:

من ديگر وجود ندارم و چيزي ندارم كه به تو بدهم

 

هنگام صعود مسیری از یک کوه معمولا به اختلاف ارتفاع دو نقطه توجه می شود که علی رغم مهم بودن آن اطلاع از فاصله مسافتی بین دو نقطه نیز بسیار مهم و در صعود ما تاثیر گذار است. از این رو در این پست سعی شده تا ضمن معرفی پناهگاه ها و مسیرهای معمول صعود در ۴ جبهه دماوند به فاصه مسافتی نقاط مختلف پرداخته شود.

تهیه و تنظیم: آیاز (محسن سعیدزاده)

مسیر جنوبی:

نزدیک ترین آبادی: شهر رینه یا شهر پلور.

آغاز کار: دوراهی ۲۴۵۰ متر (در زمستان)-حسینیه ۳۱۲۰ متر(در تابستان)

اختلاف ارتفاع بین نقاط مختلف مسیر جنوبی:

دوراهی  تا حسینیه = ۶۷۰ متر اختلاف ارتفاعی - ۳۵۴۰ متر فاصله مسافتی

حسینیه تا بارگاه   = ۱۱۳۰ متر اختلاف ارتفاعی  - ۳۶۶۰ متر فاصله مسافتی

بارگاه تا قله          = ۱۴۲۱ متر اختلاف ارتفاعی - ۲۱۸۰ متر فاصله مسافتی

کل مسیر (دوراهی تا قله) = ۳۲۲۱ متر اختلاف ارتفاعی و  ۹۳۸۰ متر فاصله مسافتی

 

مسیر غربی:

....

در چند روز گذشته چند تا حسن نیت دوروبرم دیدم. شما را در یکی از اونها شریک می کنم

عکس -->سید حمید صدیقیان در حال حمل زباله جمع آوري شده در روز کوهنورد

عکاس -->حسن نجاریان

برداشت از سایت هیات کوهنوردی زنجان www.zanjanmount.ir

 

مقدمه:

سال گذشته در جریان صعود تیم کلوپ دماوند به قله نانگاپاربات یکی از اعضای این تیم (سامان نعمتی) مفقود شد. پس از این اتفاق بحث های زیادی بر سر کوتاهی همنوردان کوهنورد مفقود شده جهت یافتن وی و برگزاری جشن صعود درحالیکه هنوزساعاتی از گم شدن همنوردشان نگذشته بود و حتی صحبت های تامل برانگیز زیادی در مورد صحت صعود این تیم به قله شد. آنچه در ادامه می خوانید روایتی کوتاه ولی بسیار تلخ است از جلسه ارایه گزارش تیم جستجوی سامان نعمتی.

«کلاغ ها»

گزارش تیم جست و جوی سامان نعمتی در نانگاپاربات

دریاچه ارومیه ... 800 سال بعد

 

کاوشگران و کارشناسان باستان شناسی فصل جدیدی از کاوش را در شوره زارهای ارومیه آغاز نموده اند.
گفتنی است که سر گروه تیم کاوش هدف از انجام کاوش های جدید را تلاش برای اثبات یا رد مدعای برخی از دانشمندان، که اعتقاد دارند در دوره ایی از زندگی بشر این منطقه دریاچه بوده است بیان داشته و ادامه داده است که نظریه ها در این باره متفاوت است گروهی این مکان را دریاچه دانسته اند گروهی رودخانه و گروهی دیگر اعتقاد دارند که این مکان زباله دانی شهرداری آن زمان شهر بوده .

در پی کاوشهای قبلی کارشناسان بقایای یک باند پلی را کشف کرده اند که حاوی لوحی ارزشمند بوده که به زبان پیشینیان بر روی آن حک شده است که : « مردم عزیز ارومیه امسال نوروز را با گذر از این پل سپری خواهند کرد » .
کارشناسان با آزمایشهای ایزوتوپی قدمت این کتیبه را به سال 1386 تخمین می زند و متاسفانه به جهت آسیبهای محیطی نام گوینده این سخن از بین رفته است.

هنوز دانشمندان جهانی پاسخی برای یک بانده بودن این پل نیافته اند عده ایی اعتقاد بر آن دارند که این پل بر اثر گذر زمان تخریب شده و اکنون تنها یک باند، آن هم نیمه کاره به جا مانده و گروهی دیگر این موضوع را در ارتباط با سبک معماری آن زمانیان دانسته و تاسیسات جانبی را به منظور توسعه احتمالی پل می دانند .

    گفته می شود یکی از دلایل عمده رد فرضیه دریا بودن این منطقه در سالهای دور وجود همین پل است چرا که بسیاری از دانشمندان معتقد هستند که انسانهای آن دوره به خوبی واقف بودند که وجود چنین سازه ایی منجر به آلودگی های محیط زیستی فوق العاده ایی می شده است لذا تصور اینکه با وجود دریاچه بودن این منطقه در آن زمان دست به احداث چنین پلی زده اند، معقول به نظر نمی آید و یا حکایت از کمینه علم آن زمانیان از محیط زیست دارد که با نوشته های مستند همخوانی ندارد .
برعکس یافتن مقادیر عظیمی بطری پلاستیکی که به گفته کارشناسان در گذشته از آنها برای حمل نوعی نوشیدنی گاز دار که آن زمانیان به آن نوشابه می گفتند و همین اواخر در کاوشهای جدید باستان شناسان در محله کوکاکولا در غرب تهران بقایای کارخانه آن را یافت کرده اند ، این نظریه را قوت می بخشد که در گذشته از این محل برای دفن زباله های پلاستیکی  استفاده می کردند. 

    یافتن تعداد بسیار زیادی دمپایی ، لنگه کفش ، عینک شنا ، مایو و ... در اطراف این منطقه کاوشی نقاط  قوت نظریه دریاچه بودن این منطقه است ولی مخالفان این طرح ادعا دارند هیچ قوم و گروهی توانایی خشک کردن یک دریاچه با آن عظمتی که گفته میشود را در این مدت کوتاه ندارد.

 عدم یافتن فسیل موجود زنده در این منطقه گواهی دیگر بر مدعی مخالفان است و طرفداران این نظریه اعتقاد دارند که دلیل عدم یافتن فسیل موجودات زنده که آن را آرتمیا می نامند، نبود دریاچه نیست بلکه صید بیش از حد این موجودات است ، مردمان آن روزگاران به حدی در صید این موجود زنده افراط کرده اند که حتی جسد یک دانه از آنها نیز به منظور تبدیل شدن به فسیل باقی نمانده است لذا در این زمان فسیلی از آنها یافت نمی شود.

 برعکس یافتن تعداد بسیار زیادی فسیل خیار مدعی موافقان بر دریاچه بودن این منطقه است چرا که اعتقاد بر آن است که مردم آن روزگار برای فرار از سوزش چشم در هنگام برخورد با آب شور دریاچه از خیار بهره می جستند.
مخالفان نظریه با اشاره بر اکتشاف بقایای برخی مکشوفات از قبیل پوست موز ، اشغال تخمه ، نون خشک، لنگه جوراب ، سی دی های خام و پر شده ، نخاله ساختمان، قاب عینک و کلاه حصیری ضمن رد مدعای موافقان ، پرتاب این اشیا را در این منطقه در صورت دریاچه بودن آن یک فاجعه می نامند و با استناد به نوشته های پیشینیان این افراد را مردمانی آشنا به محیط زیست معرفی می کنند.

 با توجه به آنچه که در بالا رفت امیدواریم تا با کاوشهای جدید در فصل پیش رو با یافتن مدارک و بقایای جدید مستنداتی را برای طرح یا رد مدعاهای رفته بدست آوریم و دانشمندان بتوانند کلید اسرار آمیز این منطقه را بیابند.
مهديه پورشاد